ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਕਵਿਤਰੀ ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਦੀ ਵਾਰਤਕ ਦੀ ਮੌਲਿਕ ਪਲੇਠੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਚੰਡੀਗੜ ਦੇ ਬੇਸ਼ਕੀਮਤੀ ਹੀਰੇ’ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਚੰਡੀਗੜ ਵਿਚ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਮਾਨਵਤਾ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਵਿਲੱਖਣ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ 16 ਸ਼ਖ਼ਸ਼ੀਅਤਾਂ ਦੇ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰ ਹਨ।

ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਮੁੱਢਲੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਉਸਦਾ ਇਹ ਉਦਮ ਸਰਲ, ਸਪਸ਼ਟ ਅਤੇ ਲੋਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਮ ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਜਿਥੇ ਰੌਚਿਕ ਹੈ ਉਥੇ ਤੱਥਾਂ ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਵੀ ਹੈ। ਕਵਿਤਰੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਵਾਰਤਕ ਵੀ ਕਾਵਿਮਈ ਹੈ। ਇਨਾਂ 16 ਰੇਖਾ ਚਿਤਰਾਂ ਵਿਚ 8 ਇਸਤਰੀਆਂ ਅਤੇ 8 ਆਦਮੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅੱਧੀ ਆਬਾਦੀ ਇਸਤਰੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਰੂਪੀ ਗੁਲਦਸਤੇ ਵਿਚ ਬਿਹਤਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਇਨਸਾਨੀ ਫੁੱਲ ਹਨ, ਜਿਨਾਂ ਦੀ ਸੁਗੰਧੀ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਨਿਵੇਕਲੇ ਰੰਗ ਖਿਲਾਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਮਾਨਵੀ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਭਾਰਤੀ ਪਰੰਪਰਾ ਉਪਰ ਪਹਿਰਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਸਮਾਜਿਕਤਾ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੰਡੀਗੜ ਨਿਵਾਸੀ ਇਨਾਂ ਦੀ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਰੂਪੀ ਸੰਘਣੀ ਛਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਰਹੇ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਨਾਮਣਾ ਖੱਟਣ ਵਾਲੇ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹੀ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰ ਲਿਖੇ ਜਾਣ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ ਪ੍ਰੰਤੂ ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਨੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ, ਕਲਾ, ਸਾਹਿਤ, ਸਭਿਆਚਾਰ, ਨਿਰਤ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰ ਲਿਖਕੇ ਨਵੀਂ ਪਿਰਤ ਪਾਈ ਹੈ।

ਇਹ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਚੰਡੀਗੜ ਵਿਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ਪ੍ਰੰਤੂ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਜਾਣੇ ਪਛਾਣੇ ਹਸਤਾਖ਼ਰ ਹਨ, ਇਨਾਂ ਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਖ਼ੂਬੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੇ ਇਉਂ ਕਹਿ ਲਿਆ ਜਾਵੇ ਕਿ ਉਹ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਹੀ ਸਮਝਕੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੋਈ ਅਤਕਥਨੀ ਨਹੀਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨਾਂ ਦੀ ਆਪਾਵਾਰੂ ਰੁਚੀ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

112 ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਸਚਿਤਰ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਰੰਗਦਾਰ ਤਸਵੀਰਾਂ ਵੀ ਇਨਾਂ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਨਾਂ ਦੇ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨਗੇ। ਚੰਡੀਗੜ ਦੋ ਰਾਜਾਂ ਪੰਜਾਬ, ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਇਕ ਚੰਡੀਗੜ ਕੇਂਦਰੀ ਸ਼ਾਸ਼ਤ ਪ੍ਰਦੇਸ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਇਥੇ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਦੇ ਲੋਕ ਅਨੇਕਤਾ ਵਿਚ ਏਕਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਵੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਧਰਮਾ, ਬੋਲੀਆਂ ਅਤੇ ਫਿਰਕਿਆਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੀਆਂ ਇਹ ਹਸਤੀਆਂ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦੀ ਤਰਾਂ ਸੁਨਹਿਰਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੁਹਾਵਣਾ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਵਾਤਾਵਰਨ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਨਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਚੁਪ ਚੁਪੀਤੇ ਲੋਕ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਪ੍ਰੰਤੂ ਨਿੱਜੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਚੰਡੀਗੜ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਹੋਣਗੇ ਜਿਹੜੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ ਪ੍ਰੰਤੂ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਮੁਤਾਬਕ ਸਿਰਫ 16 ਨੂੰ ਹੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।

ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਦੇ 3 ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਿਹ, 3 ਸੰਪਾਦਨਾ ਅਤੇ ਇਕ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤੀ ਪੁਸਤਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ। ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਰਸਾਲੇ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਾਹਿਤਕ ਜੋਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਤਕ ਗੁੜਤੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਮਿਲੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪਰਮ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿਚ ਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਰਥਿਕ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਨਾਂ ਹਸਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੇਖਿਕਾ ਨੂੰ ਬੜੀ ਜਦੋਜਹਿਦ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚਲੀਆਂ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ ਦਾ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਯੋਗਦਾਨ ਪ੍ਰੇਰਨਾਮਈ ਹੈ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜੀ ਦਾ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਕ ਬਣੇਗੀ। ਇਨਾਂ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਰੜ, ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਦਿਆਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਪੌੜੀ ਚੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਨਾਂ ਰੇਖਾ ਚਿਤਰਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਆਪਣਾ ਕਾਰਜ ਸੁਆਰਨ ਦੀ ਰੁਚੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਬਣਦੀ ਹੈ। ਜਗਦੀਸ਼ ਲਾਲ ਅਹੂਜਾ ਜਿਹੜੇ ਭੰਡਾਰੇ ਵਾਲੇ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਨਾਂ ਦੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਵਿਲੱਖਣ ਕਿਸਮ ਦੀ ਹੈ। ਪੀ.ਜੀ.ਆਈ  ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਮਰੀਜਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ ਮੁਫ਼ਤ ਖਾਣਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਮੰਤਵ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਘਰ ਤੱਕ ਵੀ ਵੇਚਣਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਆਹੂਜਾ ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਸਰਬਤ ਦੇ ਭਲੇ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਦੀਨ ਦੁਖੀਆਂ ਦੇ ਸਹਾਈ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਲੈ ਕੇ ਚੰਡੀਗੜ ਵਿਚ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਵੀ ਮੁਫ਼ਤ ਲੰਗਰ ਵੰਡਣ ਦੀ ਪ੍ਰਥਾ ਚਾਲੂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ 34 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਭਾਵੇਂ ਮੀਂਹ ਆਵੇ ਭਾਵੇਂ ਝੱਖੜ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੰਗਰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸਮਾਜਿਕ ਨਾ ਬਰਾਬਰੀਆਂ ਅਤੇ ਚੰਡੀਗੜ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸ਼ਨ ਵੱਲੋਂ ਚੰਡੀਗੜ ਦੇ ਅਸਲੀ ਵਸਿੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਬੇਇਨਸਾਫੀਆਂ ਵਿਰੁਧ ਅਵਾਜ ਹੀ ਨਹੀਂ ਉਠਾਈ ਗਈ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਕੇ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੋ. ਮਲਵਿੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਅਣਗੌਲੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤਾਂ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਗਦਰੀਆਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਦੀਆਂ ਲਾਇਬਰੇਰੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਜਾ ਕੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨਾ ਜੋਖ਼ਮ ਭਰਿਆ ਕੰਮ ਵੇਖਕੇ ਉਸਦੀ ਕਾਰਜ਼ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਡਾ.ਮਨਮੋਹਨ ਕੌਰ ਨੇ ਜਿਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅਨੇਕਾਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਕੈਂਪਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਨਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਆਸ਼ਰਮ ਖੋਲਕੇ ਉਨਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਮਨੁਖਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ। ਡਾ. ਪੈਮ ਰਾਜਪੂਤ ਦੀ ਜੀਵਨੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਲੜਕੀਆਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਹ ਸਾਦਗੀ ਦੀ ਮੂਰਤ ਹਨ। ਲੜਕੀਆਂ ਨਾਲ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਤੀਆਂ ਵਿਰੁਧ ਅੰਦੋਲਨ ਕਰਕੇ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨਾ ਪੈਮ ਰਾਜਪੂਤ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸਤਰੀਆਂ ਕਿਸੇ ਸ਼ੋਸਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨਾ ਹੋ ਸਕਣ। ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਇਸਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਡਾ.ਪੈਮ ਰਾਜਪੂਤ ਨੇ ਇਕ ਮੰਚ ਤੇ ਇਕੱਠਾ ਕਰਕੇ ਨਾਮਣਾ ਖੱਟਿਆ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਸਿਆਸਤ, ਸਹਿਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਕਾਰਜਕੁਸ਼ਲਤਾ ਦੀ ਮੁਜੱਸਮਾ ਹਰਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਇਹ ਦਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸਤਰੀਆਂ ਵੀ ਸਿਆਸਤ ਵਿਚ ਆਪਸੀ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੇਕਰ ਉਸ ਵਿਚ ਸਹਿਯੋਗ ਲੈਣ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਵਿਰੋਧੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਡਾ. ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸਿਰਸਾ ਸਾਹਿਤ ਸਿਰਜਣਾ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਖਿਆ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨੂੰ ਜੜੋਂ ਪੁੱਟਣ ਲਈ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੂਰ ਦੁਰਾਡੇ ਪਛੜੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਇਸਤਰੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪੱਧਰ ਉਚਾ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਵੀ ਤੱਤਪਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਲਾਈ ਕਢਾਈ ਦੇ ਸੈਂਟਰ ਖੋਲਕੇ ਆਤਮ ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਖ਼ੂਨਦਾਨ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿਚ ਅਤੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਨੌਜਵਾਨਾ ਨੂੰ ਲਾਮਬੰਦ ਕਰਨਾ ਉਸਦਾ ਮੁੱਖ ਸ਼ੌਕ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਡਾ. ਰਮਾ ਰਤਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗ਼ਰੀਬ ਅਤੇ ਸਪੈਸ਼ਲ ਬੱਚਿਆਂ ਜਿਹੜੇ ਨਾ ਸੁਣ ਅਤੇ ਨਾ ਬੋਲ ਸਕਦੇ ਹਨ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪੜਾਈ ਅਤੇ ਪੁਸਤਕਾਂ ਪੜਨ ਲਈ ਜਾਗ੍ਰਿਤਿੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਲ ਨਾਟਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਲਈ ਬਾਲ ਲਾਇਬਰੇਰੀਆਂ ਵੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਡਾ.ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਸੰਧੂ ਨੇ ਵੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦਾ ਬੀੜਾ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਸਲੱਮ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ। ਜੇਕਰ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦਾ ਕੰਮ ਸਿਖਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦੀ ਪੁੰਜ ਡਾ.ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਸੰਧੂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਮੋਹਾਲੀ ਵਿਖੇ ਮੁਫ਼ਤ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਥੇ ਸਕਿਲ ਡੀਵੈਲਪਮੈਂਟ, ਜਿਸਮਾਨੀ ਅਤੇ ਜਿਣਸੀ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਡਾ.ਜੋਤੀ ਸੇਠ ਲਿੰਗ ਸਮਾਨਤਾ ਦਾ ਹੋਕਾ ਦੇ ਕੇ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿਚ ਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਕੇ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿਚ ਆਤਮ ਨਿਰਭਰਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਮੰਤਵ ਲਈ ਨੁਕੜ ਨਾਟਕਾਂ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਲੜਕੀਆਂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਲਾ ਕੇ ਉਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਉਨਾਂ ਦੇ ਹਲ ਲਈ ਰਾਏ ਲਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਲੜਕੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣ ਵਿਚ ਸਮਰੱਥ ਹੋ ਸਕਣ। ਡਾ.ਅਨੁਰਾਧਾ ਸ਼ਰਮਾ ਦਾ ਆਪਣੀ ਡਿਊਟੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਮਾਜ ਦੇ ਗ਼ਰੀਬ ਵਰਗ ਦੇ ਬੱਚੇ ਜਿਹੜੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਪੜਨ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂ ਜਿਨਾਂ ਨੂੰ ਟਿਊਸ਼ਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਮੁਫ਼ਤ ਪੜਾਇਆ ਜਾਣਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਆਪਾਵਾਰੂ ਰੁਚੀ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ। ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਆਪਣੀ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਹੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਪਰਦੇਸ ਵਿਚੋਂ ਆਏ ਸੈਰ ਸਪਾਟਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੇ ਚੰਡੀਗੜ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਕਰਨਲ ਗੁਪਤਾ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵਿਚ ਜੋਖ਼ਮ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਜਵਾਨਾ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆਉਣਾ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨੌਕਰੀ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਸਟ ਏਡ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨੇ ਸੇਵਾ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਕਮਾਲ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਡਾ ਸੋਭਾ ਕੌਸਰ, ਡਾ.ਨਰੇਂਦਰ ਨਾਥ ਵਿਗ, ਪ੍ਰਿਸੀਪਲ ਬਹਾਦਰ ਸਿੰਘ ਗੋਸਲ ਦੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਖ਼ੀਰ ਵਿਚ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਜੀਤ ਪਰਮ ਦਾ ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਦਾ ਉਦਮ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਅਤੇ ਲੜਕੀਆਂ ਵਿਚ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਵੇਗਾ।
ਸਾਬਕਾ ਜਿਲਾ ਲੋਕ ਸੰਪਰਕ ਅਧਿਕਾਰੀ
ਮੋਬਾਈਲ-94178 13072

18/07/17