|
ਪੰਜਾਬ ਬਚਾਓ! ਪੰਜਾਬ ਬਚਾਓ!! ਪੰਜਾਬ ਬਚਾਓ!!! ਹਰ ਬਸ, ਹਰ ਜੀਪ ਦੇ ਅੱਗੇ
ਪਿੱਛੇ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਇੰਜ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਹੀ ਪੰਜਾਬ
ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਡੌਡੀ ਪਿੱਟੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੋਵੇ।
ਪਰ ਕੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਬਚਾਓ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ?
ਸੋਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੇ ਤਾਂ ਇਹ ਹੀ ਪਤਾ
ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸ਼ਬਦ ਪੰਜ ਆਬ ਅਰਥਾਤ ਪੰਜਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ। ਕਹਿਣ
ਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਦਰਿਆ ਵਹਿ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਮੈਨੂੰ
ਇੱਕ ਗੀਤ ਵੀ ਯਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਣੀ ਪੰਜਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵੈਰੀ ਹੋ ਗਿਆ।
ਅਰਥਾਤ ਇਹ ਪੰਜੇ ਪਾਣੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ
ਬਚਾਇਆ ਜਾਣਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ
ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਜ਼ਹਿਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਪੰਜਾਂ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਆ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਹੁਣ ਜੇਕਰ ਪਿਛਲੇ ਪੰਜਾਬ
ਵੱਲ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਅਰਥਾਤ ਪੰਜ ਆਬ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਹਨ ਸਗੋਂ
ਢਾਈ-ਢਾਈ ਆਬ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਭਾਰਤ-ਪਾਕਿ ਵੰਡ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਂ
ਵਿੱਚੋਂ ਢਾਈ ਆਬ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਢਾਈ ਆਬ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ
ਸਨ। ਸੋ ਕਹਿਣ ਤਾ ਭਾਗ ਅੱਧੇ ਅਰਥਾਤ ਢਾਈ ਆਬ ਤਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ
ਹਨ ਤੇ ਢਾਈ-------।
 ਫਿਰ
ਇਹ ਪੂਰਾ ਪੰਜਾਬ ਫਿਰ ਕਿਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਰਹਿ ਗਿਆ ਭਲਾ? ਫਿਰ ਇਨ੍ਹਾਂ
ਬੇ-ਲੋੜੀਆਂ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰ ਕੇ ਅੱਧੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾੳਣ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਪਾਈ ਜਾ
ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਫਿਰ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ?
ਹੁਣ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਭਾਰਤ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਏ ਢਾਈ ਆਬ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ
ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਗਰੀਬੀ, ਭੁੱਖ-ਮਰੀ ਆਦਿ ਬੀਮਾਰੀਆਂ
ਦੇ ਸਿ਼ਕਾਰ ਹੋ ਕੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਦੇ ਦੁੱਖੋਂ ਦਖੀ ਹੋ ਕੇ ਖਦ-ਕਸੀਆਂ
ਆਦਿ ਕਰਕੇ਼ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਇੱਕ ਇਸ ਪੰਜਾਬ ਨਹੀਂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਢਾਈ ਆਬ ਤੋਂ
ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ ਬਾਹਰਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵੱਲ ਨੂੰ ਭੱਜ ਰਹੇ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪੰਜਾਬ
ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਦੇ ਮਾਪੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਆਦਿ ਵੀ ਬਾਹਰਲੇ ਬੰਦੇ ਜਾਂ
ਫਿਰ ਐਨ.ਆਰ.ਆਈ. ਨਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਭਿਅਤਾ
ਤੱਕ ਵੀ ਅਲੋਪ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਪੱਛਮੀਂ ਸੱਭਿਅਤਾ ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਹਾਵੀ
ਹੁੰਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਇੱਥੇ ਸਵਾਲ ਤਾ ਇਹ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਅਮਰਿੰਦਰ ਵਰਗੇ ਰੈਲੀਕਾਰ ਇੰਜ
ਰੈਲੀਆ ਆਦਿ ਸ਼ੋਛੇ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਂ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਇਸ ਢਾਈ ਤੋਤੜੂ ਰਹਿ ਗਏ
ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ?
ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚਲੇ ਅਰਬਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦੇ ਘਪਲੇ ਜਾਂ ਗਵਨ, ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ,
ਲੁੱਟਾਂ-ਖੋਹਾਂ, ਆਦਿ ਜਾਂ ਇੱਕ ਦਾ ਹੱਕ ਖੋਹ ਕੇ ਦੂਜੇ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾ ਦੇਣਾ
ਆਦਿ ਜਾਂ ਫਿਰ ਰਾਜ ਜਾਂ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਧੰਨ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਮੁਲਕੀ ਬੈਂਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾਂ
ਕਰਾ ਦੇਣਾ ਕਿਸ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਭਰਦੇ ਹਨ? ਹੁਣ ਗਹੁ ਵਿਚਾਰ
ਕਰਕੇ ਦੇਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸੱਚਾਈ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੀ ਸਾਹਮਣੇ ਨਜ਼ਰ ਪਵੇਗੀ ਤੇ ਕੁੰਡੀ
ਵਿੱਚੋਂ ਹੋਰ ਹੀ ਨਿਕਲਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇਗੀ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਇੰਜ ਸਜ-ਧਜ ਕੇ
ਰੈਲੀਆਂ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਰੈਲੀਆਂ ਰੂਪੀ ਇੱਕਠਾਂ ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਣ
ਵਾਲਾ ਖ਼ਰਚ ਤੇ ਹੋਰ ਲੋੜੀਂਦਾ ਖਰਚ ਕਰਕੇ ਜਿਹੜਾ ਪੈਸਾ ਬਰਬਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ
ਹੈ ਉਹ ਫਿਰ ਕਿਸ ਛੱਪੜ ਵਿੱਚੋਂ ਮੰਥਨ ਕਰਕੇ ਕੱਢਿਆ ਜਾਣਾ ਹੈ? ਅਸਲ ਵਿੱਚ
ਗੱਲ ਤਾਂ ਇਹ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਰੈਲੀਕਾਰਾਂ ਦੀ ਬਹਿਜਾ-ਬਹਿਜਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਗਏ ਹੋਏ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਗ੍ਹਾ ਤੱਕ ਵੀ ਨਸ਼ੀਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਇਹ
ਸੋਚਕੇ ਰੈਲੀਆਂ ਆਦਿ ਰੂਪੀ ਇਕੱਠਾਂ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਫਲਾਣੇ ਲੀਡਰ ਨਾਲ
ਰੈਲੀ ਤੇ ਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਕੜੀ-ਚੌਲ ਹੱਥ ਲੱਗ ਜਾਣੇ ਨੇ। ਜਾਂ
ਫਿਰ ਰੈਲੀਆਂ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਫਾਇਦਾ ਲਵਾਂਗੇ। ਫਿਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ
ਕੁਝ ਇੱਕ ਨੂੰ ਤਾਂ ਕੜੀ ਚੌਲ ਹਾਸਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਈ ਉਸ ਕੜੀ ਚੌਲ ਰੂਪੀ
ਫੁੱਲੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਦ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਹੱਥ ਅੱਡ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ
ਅਗਲੇ ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੱਕ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਗਿਣਦੇ ਹੋਏ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਗੱਲ ਕੀ ਕਿ ਰੈਲੀਕਾਰਾਂ ਦੀ ਬਹਿਜਾ ਬਹਿਜਾ ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਦੀ ਰਹਿ ਜਾ, ਰਹਿ
ਜਾ, ਰਹਿ ਜਾ।
ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਲੀਡਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀ ਮੇਹਨਤ
ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਲ ਬੱਚਿਆ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਕਰ ਸਕਣਗੇ? ਅਰਥਾਤ
ਪੰਜ-ਆਬ, ਨਹੀਂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਢਾਈ ਆਬ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਘਰੇਲੂ
ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਾ ਸਕਣਗੇ?
 ਏਥੇ
ਮੈਨੂੰ ਬਚਪਨ ਚ ਸੁਣੀ ਹੋਈ ਨਿੱਕੀਏ ਨੀ ਮਾਮਾ ਤੇਰਾ ਚੋਰ ਆ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ
ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਵੇਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲਗਣ
ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਏਥੇ ਰੈਲੀਆਂ ਆਦਿ
ਕਰ ਕੇ ਪੰਜ ਆਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਫਿਰ ਢਾਈ ਆਬ ਦੀ ਜਾਂ
ਫਿਰ ਇਸਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾ ਆਬ ਕਰਨ ਦੇ ਮਨਸੂਬੇ ਬਣਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਜਿਹੜੇ
ਲੋਕ ਸਜ-ਧਜ ਕੇ ਰੈਲੀਆਂ ਆਦਿ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤਾਂ ਕੁਝ
ਸ਼ੈਤਾਨਾਂ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਤਿਨਕੇ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟ-ਟੁੱਟ ਕੇ ਵਿਖਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਇਹ
ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜੀ ਢਾਈ ਆਬ ਜਾਂ ਫਿਰ ਸਵਾ ਆਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ
ਗਵਾਹੀ ਕਿਵੇਂ ਭਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੂਰਖ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿ਼ਆਣ ਮੰਨ
ਕੇ ਦੂਜੇ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਾਟਕ ਪਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਲੜ ਭਿੜ ਕੇ
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਣ ਤੇ ਸਾਡੀ ਮੂਰਖਤਾ ਫਿਰ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਕਰ ਲਵੇ
ਬਹਿਜਾ ਬਹਿਜਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਹੁਣ ਗੱਲ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ
ਰੈਲੀਆਂ ਆਦਿ ਕਰਕੇ ਪੰਜ-ਆਬ ਨਹੀਂ ਜੀ ਸੌਰੀ ਢਾਈ ਆਬ ਜਾਂ ਫਿਰ ਸਵਾ ਆਬ ਜਾਂ
ਫਿਰ ਇਸਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਆਬ ਨੂੰ ਵੀ ਜੇਕਰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਤਾਂ ਇਸ ਆਬ ਵਿੱਚ
ਏਨੇ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਤਿਨਕਾ ਤਿਨਕਾ ਹੋ ਵਿਖਰ ਰਹੇ ਹਨ ਟੁੱਟ ਰਹੇ ਹਨ
ਇਸ ਹਰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੈਲੀ ਹੋਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਨੋਂ
ਦਿਨ ਵਧ ਰਹੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ
ਜਾ ਸਕੇ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ
ਤਦ ਹੀ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਰਥਾਤ ਪੰਜਾਬ
ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਈ ਜੇਕਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ
ਅਸਫ਼ਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਸਫ਼ਲ ਹੋ
ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੇਕਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਰੈਲੀਆਂ ਕਿਸ ਗੱਲੋਂ ਸਿਰਫ਼
ਡਰਾਮਾਂ ਜਾਂ ਫਿਰ ਬਹਿਜਾ ਬਹਿਜਾ ਖੱਟਣ ਲਈ? ਕੀ ਸੱਚ-ਮੁੱਚ ਹੀ ਰੈਲੀ ਰੂਪੀ
ਇਕੱਠਾਂ ਤੇ ਖਰਚ ਕਰ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਉਜੜ ਰਹੇ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ
ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਅਰਥਾਤ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਨਹੀਂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਸੌਰੀ ਢਾਈ ਆਬ ਨੂੰ
ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ?
ਸਵਾਲ ਤਾਂ ਇਹ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਕੱਲ੍ਹ ਵਾਲੇ, ਅੱਜ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ? ਸੋਚੋ ਭਾਈ! ਜ਼ਰਾ ਧਿਆਨ ਲਗਾ
ਕੇ ਸੋਚੋ।
ਪਰਸ਼ੋਤਮ ਲਾਲ ਸਰੋਏ, ਪਿੰਡ-ਧਾਲੀਵਾਲ-ਕਾਦੀਆਂ,
ਡਾਕਘਰ-ਬਸਤੀ-ਗੁਜ਼ਾਂ-ਜਲੰਧਰ-144002
ਮੋਬਾਇਲ- 91-92175-44348
|
