ਮਰਦੀ ਨੇ ਅੱਕ ਚੱਬਿਆ..!

ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ "ਥੁੱਕ ਕੇ ਚੱਟਣਾ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਘਰ ਪੱਟਣਾ " ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਪਰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਅੱਗ ਬੇਗਾਨੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਘਰਦਾ ਹੀ ਕੋਈ ਰਲ਼ ਕੇ ਲਵਾਉਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਹਕੀਕਤ ਹੈ ਕਿ ਜਦ ਚੋਰ ਅਤੇ ਕੁੱਤੀ ਰਲ ਜਾਂਦੇ  ਹਨ ਤਾਂ ਘਰ ਅੰਦਰ ਡਾਕਾ ਪੈਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੇ ਡਾਕਾ ਕੋਈ ਡਾਕੂ ਹੀ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਹੁੰਦਾ। ਘਰ ਦਾ ਭੇਤੀ ਹੀ ਲੰਕਾ ਨੂੰ ਢਾਹ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭਵੀਸ਼ਨ ਨੂੰ ਹੀ ਰਾਵਣ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਭੇਦ ਸੀ, ਨਹੀਂ ਉਹ ਕਦੇ ਵਿ ਨਾ ਮਰਦਾ।
 
ਗੱਲ ਤੇ ਅੱਕ ਚੱਬਣ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ - ਜਦ ਘਰ ਵਾਲਾ ਨਿਪੁੰਨਸਕ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸ਼ਰੀਕੇ ਵਾਲੇ ਤਾਹਨੇ ਮਾਰਦੇ ਹਨ।  ਸੱਸ ਸਾਹੁਰਾ ਪੋਤਾ ਦੇਖਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਸੱਸ ਨਿੱਤ ਨੂੰਹ ਦੇ ਹੁੱਜਾਂ ਮਾਰਦੀ ਹੈ। ਫੇਰ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਅੱਕ ਚੱਬਣਾ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੈ। ਹਾਰ ਕੇ ਜੇਠ ਨਾਲ ਲਾਉਣੀ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। 
 
ਹੁਣ ਜਦ ਥੁੱਕ ਕੇ ਚੱਟਣ ਦੀ ਨੌਬਤ ਆਵੇ ਤਾਂ ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ  ਨੇ ਕਿ ਲੋਕਾਂ  ਦੇ ਦੇਖਣ ਤੋਂ  ਪਹਿਲਾਂ  ਹੀ ਚੱਟ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ - ਸਭ ਤੋਂ ਅੱਖ ਬਚਾ ਕੇ। ਸਾਡੀ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਸਿਆਣਿਆਂ ਨੇ ਕਹਾਵਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਕੀਕਤਾਂ ਦੇ ਨਗ ਜੜੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ ਕਹਾਵਤ ਸੱਚੀ ਹੋ ਹੋ ਗਈ "ਨਾਲੇ ਸੌ ਛਿੱਤਰ ਖਾ ਲੇ ਨਾਲੇ ਖਾ ਲੇ ਡੰਡੇ!" ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਹੈ: ਨੌਂ ਸੌ ਚੂਹਾ ਖਾ ਕੇ ਬਿੱਲੀ ਹੱਜ ਨੂੰ ਚੱਲੀ !”

ਪਾਠਕਾਂ ਨੇ ਆਜੜੀ ਤੇ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਕਥਾ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹੀ ਸੁਣੀ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਝੂਠੇ ਬੰਦੇ ਉਤੇ ਇਤਬਾਰ ਕਰਨਾ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ  ਹੁੰਦਾ।  ਜਦ ਦੁਨੀਆ  ਦਾ ਕੋਈ  ਮਹਾਨ ਝੂਠਾ  ਕੋਈ  ਗੱਲ  ਕਹੇ ਸੌ ਵਾਰ ਸੋਚਣਾ ਪੈਦਾ ਹੈ।  ਬਾਬਾ ਪੰਜਾਬ ਸਿਓ ਕਿਹਾ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਤਿਹਾਸ  ਗਵਾਹ ਕਿ ਪਹਾੜੀ  ਰਾਜਿਆਂ ਨੇ ਸੈਕੜਿਆਂ ਵਾਰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ  ਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਆਟੇ ਦੀ ਗਊ ਬਣਾ ਕੇ ਕਸਮਾਂ  ਖਾ ਕੇ ਤੋੜੀਆਂ ਸਨ।  ਉਹ ਵੇਲੇ  ਤੇ ਇਹ ਵੇਲੇ ਬਿਲਕੁਲ  ਓਹੀ ਹਨ, ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਜੇ ਤੁਸੀਂ  ਸਰੋਂ ਦੇ ਤੇਲ ਵਿੱਚ  ਬਾਂਹ  ਲਬੇੜ ਕੇ ਫੇਰ ਤਿਲਾਂ  ਵਿੱਚ  ਪਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗੇ ਤਿਲ ਗਿਣੋ ਜੇ ਇਹ ਏਨੀਆਂ ਕਸਮਾਂ ਖਾਣ ਤਾਂ ਵੀ ਝੂਠਿਆਂ ਤੇ ਹੰਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਇਤਬਾਰ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕਰਨਾ।
 
ਹੁਣ ਦੇਸ਼ ਅੰਨ੍ਹੇ  ਖੂਹ ਵਿੱਚ  ਸੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਸਭ ਤੋਂ  ਵੱਡੇ ਚਾਲਬਾਜ਼ ਉਤੇ ਕੌਣ ਇਤਬਾਰ ਕਰੇ? ਉਹ ਵੀ ਜਿਸ ਕੋਲ਼ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵੀ ਜਾਅਲੀ ਨੇ!  ਹੁਣ ਜਿਵੇਂ ਮੋਦੀ ਨੇ ਮੀਸਣਾ ਜਿਹਾ ਬਣ ਕੇ ਮਹਾਨ ਗੁਰੂ ਦੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਦਾ ਦਿਨ ਹੀ ਚੁਣਿਆ। ਲਾਂਘਾ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਵੇਲੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਹਿਮ ਫੈਸਲਾ ਏਸੇ ਦਿਨ ਹੀ ਸੁਣਾਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਸਾਲ ਉਸਨੇ, ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਹੁਣ ਉਹਦੀ ਬਾਂਹ ਤਾਂ ਕੀ ਮੋਢਾ ਵੀ ਵੇਲਣੇ ਵਿੱਚ ਅੜਿਆ ਪਿਆ ਸੀ - ਬੱਸ ਸਿਰ ਹੀ ਫਸਣ ਵਾਲ਼ਾ ਸੀ। ਆਖਰ ਭਾਰਤੀ ਹਿਟਲਰ ਨੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਹੀ ਲਿਆ। ਉਸਦੇ ਬੋਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਿਮਰਤਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਸਿਰ ਅਤੇ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ  ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਹਜ਼ਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ।  ਪੰਜਾਬੀ  ਕੌਮ ਦਾ ਸੁਭਾਅ  ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿੱਠਾ  ਬੋਲਕੇ ਕੋਈ  ਕੁੱਝ  ਵੀ ਕਰ ਜੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ  ਡਾਂਗ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਕੁੱਝ  ਕਰਵਾਉਣਾ  ਚਾਹੇ ਤਾਂ  ਕੋਈ  ਕੁੱਝ  ਵੀ ਨਹੀਂ  ਕਰ ਸਕਦਾ।
 
 ਭਾਜਪਾ  ਦਾ ਵੱਕਾਰ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਡਿੱਗਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।  ਕਿਸਾਨ  ਅੰਦੋਲਨ  ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ  ਦੀ ਗਲੇ ਦੀ ਹੱਡੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ  ਹੈ।  ਯੂਪੀ ਸਮੇਤ ਚਾਰ ਹੋਰ ਰਾਜਾਂ,  ਪੰਜਾਬ, ਉੱਤਰਾਖੰਡ, ਹਿਮਾਚਲ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਮਾਰਚ ਤੋਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਅਰੰਭ ਹੋਣੀਆਂ ਹਨ।  ਭਾਜਪਾ  ਨੂੰ  ਆਪਣੀ ਜਾ ਰਹੀ ਗੱਦੀ ਦਾ ਫਿਕਰ ਹੈ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ  ਭਾਜਪਾ  ਨੇ ਹੁਣ ਆਪਣਾ  ਰੁਖ ਨਰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।  ਭਾਜਪਾ  ਵਾਲੇ ਛਲ ਤੇ ਵਲ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨ ਮੋਰਚਾ ਖੁਦੇੜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ  ਹਨ।  ਉਨ੍ਹਾਂ  ਨੇ ਕਿਸਾਨ  ਮੋਰਚੇ  ਨੂੰ  ਬਦਨਾਮ  ਕਰਨ ਦਾ ਹਰ ਹਰਬਾ ਵਰਤਿਆ ਪਰ ਗੱਲ  ਨਹੀਂ  ਬਣੀ।  ਹੁਣ ਜਾਂਦੀ  ਵਾਰੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਹਥਿਆਰ ਵਰਤਿਆ  ਹੈ ਕਿ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਤਿੰਨ  ਕਾਨੂੰਨ  ਚੋਣਾਂ  ਤੱਕ ਵਾਪਸ ਲਵੋ। ਮੋਰਚੇ  ਨੂੰ  ਚੁਕਣ ਦੇ ਲਈ ਇਸ ਤੋਂ  ਵੱਡਾ  ਕੋਈ  ਹੋਰ ਹੁਣ ਹਥਿਆਰ ਨਹੀਂ । ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਹਥਿਆਰ ਹੁਣ ਵਰਤਿਆ  ਹੈ।
 
ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਦਾਦੀ ਮਾਂ 'ਰਾਸੋਸ'  ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਪਹਿਲੇ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਧਾਨ  ਦੇ ਭਾਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ  ਦੇਸ਼  ਵਿੱਚ  ਲਾਗੂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।  ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸੰਵਿਧਾਨ  ਕੋਈ   ਚੀਜ਼  ਨਹੀਂ  ਸਗੋਂ  ਦੇਸ਼ ਨੂੰ  ਇਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਬਨਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਉਹ ਸਭ ਕੁੱਝ  ਅੰਨ੍ਹੇ ਤੇ ਪਾਗਲ ਘੋੜੇ ਵਾਂਗੂੰ  ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।  ਪੰਜਾਬ  ਤੇ ਬੰਗਾਲ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ  ਅੱਖਾਂ  ਵਿੱਚ  ਰੜਕਦੇ ਹਨ।
 
 ਹੁਣ ਭਾਵੇਂ  ਆਜੜੀ  ਨੇ ਇਹ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੇਂਦਰ  ਸਰਕਾਰ  ਬਿੱਲ ਵਾਪਸ ਲਵੇਗੀ  ਪਰ ਉਸਦਾ ਭਾਸ਼ਨ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਕਿ ਮੌਕਾ  ਬਚਾਓ। " ਕੁੱਝ  ਕੁ ਕਿਸਾਨਾਂ " ਨੂੰ  ਉਹ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ  ਸਮਝਾ ਨਹੀ  ਸਕੇ।  ਕੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ  ਕੁੱਝ  ਕੁ ਕਿਸਾਨ  ਬੈਠੇ  ਹਨ ? ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਕਿ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ  ਬਿਲ ਵਾਪਸ ਲੈਣ  ਤੇ ਬਾਅਦ  ਵਿੱਚ  ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੀ ਭਰੋਸਾ ਹੈ।  ਮੁੱਖ  ਮਸਲਾ  ਤਾਂ  ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ  ਬਣਿਆ  ਹੋਇਆ  ਹੈ  ਜਿਸਨੂੰ  ਚੱਕਣ ਦੇ ਲਈ ਸੰਘ ਹੁਣ ਕੁੱਝ  ਵੀ ਕਰਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।  ਸੰਘ  ਹਰ ਵਾਰ ਨਵੇਂ  ਤਜਰਬੇ ਕਰਕੇ  ਵੇਖਦਾ ਹੈ।  ਹੁਣ ਵੀ ਦਸ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਤਜਰਬਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪੈਨਸਲੀਨ ਦੇ ਟੀਕੇ ਵਾਂਗੂੰ।  
 
ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਬ੍ਰਤਾਨੀਆ ਅਤੇ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਮਤਦਾਨ ਭਾਵ ਰੈਫਰੰਡਮ  ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਪੰਜਾਬ  ਸਮੇਤ ਦੇਸ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਲਈਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ ਕਿ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਭਾਜਪਾ  ਦਾ ਗਰਾਫ ਵੱਧ ਦਾ ਹੈ ਕਿ ਘਟਦਾ ਹੈ? ਪੰਜਾਬ  ਦੇਸ਼ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ  ਜਸ਼ਨ ਦਾ ਮਹੌਲ ਹੈ।  ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ  ਜਿੱਤ ਸਮਝ ਰਹੇ ਹਨ।  ਅਸਲ ਵਿੱਚ  ਇਹ ਜਿੱਤ ਨਹੀਂ  ਸਗੋਂ  ਇਹ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਦਾ ਇਕ ਨਵਾਂ  ਦਾਅ ਹੈ ਤੇ ਵਰਤ ਕੇ ਦੇਖਿਆ  ਹੈ  ਕਿ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਖੇਮੇ ਵਿੱਚ  ਕੀ ਹਲਚਲ  ਹੁੰਦੀ  ਹੈ।

ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ  ਨੂੰ  ਬਹੁਤ  ਸੋਚ  ਸਮਝ ਕੇ ਅਗਲੀ ਰਣਨੀਤੀ  ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ  ਬਣ ਗਈ ਹੈ।  ਹੁਣ ਮੋਰਚੇ ਦਾ ਇਕ ਇਕ ਕਦਮ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ  ਬਾਅਦ  ਚੁੱਕਣ ਦਾ ਸਮਾਂ  ਆ ਗਿਆ ਹੈ।  ਹੁਣ ਮਸਲਾ ਇਕੱਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ  ਰਿਹਾ ਸਗੋਂ  ਭਾਰਤੀ  ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਜਨ ਅੰਦੋਲਨ  ਹੈ  ਤੇ ਲੋਕਾਂ  ਦੇ ਬਹੁਤ  ਮਸਲੇ ਹਨ।  ਦੇਸ਼ ਨੂੰ  ਤਬਾਹ ਹੋਣ ਤੋਂ  ਰੋਕਣ ਦਾ ਵੀ ਹੈ।  ਭਾਜਪਾ  ਦੇਸ਼  ਦੇ ਜਨਤਕ  ਅਦਾਰਿਆਂ ਨੂੰ  ਨਿੱਜੀ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ  ਵੇਚ ਕੇ ਲੋਕਾਂ  ਨੂੰ  ਗੁਲਾਮੀ ਵੱਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ  ਰੋਕਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।  
 
ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਬਹੁਤ ਨਾਜ਼ੁਕ ਮੋੜ ਤੇ ਹਨ। ਸੰਘ ਨੇ ਇਹ ਨਵਾਂ  ਪੈਤੜਾ ਵਰਤਿਆ  ਹੈ।  ਜਿਵੇਂ  ਸ਼ਾਹੀਨ ਬਾਗ ਦਾ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਖਦੇੜਨ ਲਈ ਅਚਾਨਕ ਕੋਵਿਡ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਧਾਇਆ ਤੇ ਬਚਾਓ  ਦਾ ਡਰਾਮਾ  ਰਚਿਆ।  ਇਕ ਵਾਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਅੰਦੋਲਨ  ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ  ਫੇਰ  ਸਭ ਕੁੱਝ  ਮਨ ਆਇਆ  ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸ ਵੇਲੇ  ਤੱਕ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਜਦ ਤੱਕ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ  ਸਰਕਾਰ ਹੈ।  

ਦੇਸ ਦਾ ਸੰਘੀ ਢਾਂਚਾ  ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ  ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਸੰਘ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ  ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ  ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।  ਹੁਣ ਚਾਹੀਦਾ ਇਹ ਕਿ ਮੋਰਚਾ ਪੱਕਾ ਹੀ ਰਹੇ ਜਦੋਂ  ਤੱਕ ਭਾਰਤੀ  ਸੰਵਿਧਾਨ  ਅਨੁਸਾਰ  ਫੈਸਲੇ ਨਹੀਂ  ਹੁੰਦੇ ।  ਹੁਣ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਡੇ  ਮਸਲੇ ਹਨ।  ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲੋਂ  ਹੋਰ ਬਹੁਤ  ਕਾਲੇ ਤੇ ਖਤਰਨਾਕ  ਕਾਨੂੰਨ  ਹਨ ਜਿਹੜੇ  ਦੇਸ਼  ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਲਈ ਖਤਰਾ  ਹਨ।  ਹੁਣ ਸੰਘ ਤੇ ਭਾਜਪਾ  ਨੂੰ  ਪਾਸੇ ਕਿਵੇਂ  ਕਰਨਾ  ਹੈ ਇਸ ਵਾਰੇ ਸੋਚਣ ਤੇ ਵਿਚਾਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ  ਹੈ।

 ਮਰਦੀ ਨੇ ਅੱਕ ਤਾਂ  ਚੱਬ ਲਿਆ  ਪਰ ਦਾਦੀ ਤੇ ਦਾ ਮੂੰਹ  ਜਦ ਦੇਖੂਗੀ ਤਾਂ  ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗੂਗਾ ਕਿ ਪੋਤਾ ਹੋਇਆ  ਹੈ।  ਗੱਲ ਸਹੇ ਦੀ ਨਹੀਂ  ਪਹੇ ਦੀ ਹੈ।  ਹੁਣ ਭਾਰਤੀ  ਲੋਕਾਂ  ਨੂੰ  ਫੂਕ ਫੂਕ ਕੇ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।  ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਓ ਪਰ ਮੋਰਚਾ  ਕਾਇਮ ਰੱਖੋ ਜਦ ਤੱਕ ਭਾਜਪਾ  ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਤੋਂ  ਬੋਰੀਆ ਬਿਸਤਰਾ ਨਹੀਂ  ਚੁੱਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ।
 
 ਹੁਣ ਅਗਲਾ ਸਮਾਂ ਕੀ ਕਰਵਟ ਲੈਦਾ ਹੈ, ਭਾਜਪਾ ਅਤੇ ਸੰਘ ਦੇ ਢਿੱਡ ਅਤੇ ਸੰਘ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ, ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ।   ਭਾਜਪਾ ਅੱਜ ਢਿੱਡੋਂ ਨਹੀਂ  ਸਗੋਂ  ਮੂੰਹੋਂ  ਹੀ ਬੋਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਉਸਨੂੰ  ਪੁੱਠਾ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ  ਹੈ।

ਹੁਣ ਪਲ ਪਲ ਇਮਤਿਹਾਨ ਦਾ ਹੈ।

ਲੋਕ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਦੀ ਸਿਰੀ ਨੱਪਣ ਲਈ ਸੰਭਲ਼ ਕੇ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ  ਹੈ।
ਅੱਗੇ ਤੇਲ ਦੇਖੋ ਤੇਲ ਦੀ ਧਾਰ ਦੇਖੋ !!
 
 ਬੁੱਧ  ਸਿੰਘ ਨੀਲੋਂ
+ 91 9464370823