ਉੱਘੇ ਕਵੀ, ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਤੇ ਨਿਬੰਧਕਾਰ ਅਜਮੇਰ ਕਵੈਂਟਰੀ ਦੇ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣੇ ਉੱਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਲਾ ਕੇਂਦਰ ਯੂ ਕੇ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਗਹਿਰੇ ਦੁੱਖ਼ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕੀਤਾ। ਸਭਾ ਦੇ ਪਰਧਾਨ ਡਾਕਟਰ ਸਾਥੀ ਲੁਧਿਆਣਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਮੇਰ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ ਮਿੱਤਰ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਨਿਹਾਇਤ ਨਿੱਘਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਕ ਨਿਧੜਕ ਕਾਮਰੇਡ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਸਮਾਜਕ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਲੜਦਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਦੇਸ ਦੀਆਂ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਰਗਰਮ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਆਪ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਤੀਵਾਦੀ ਰੁਚੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਇਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਸਾਥੀ ਲੁਧਿਆਂਣਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਹੋਈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੁੱਖ਼ ਦੀ ਘੜੀ ਵਿਚ ਕੋਵੈਂਟਰੀ ਪੁੱਜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਸਮੇਤ ਸ਼ਰੀਕ ਹੋ ਸਕਿਆ ਸੀ। ਅਜਮੇਰ ਦੇ ਹੋਣਹਾਰ ਪੁੱਤਰ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ ਨੂੰ ਮਿਲ਼ ਕੇ ਵੀ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਈ।

ਮਨਮੋਹਨ ਮਿਡਲੈਂਡ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਲਾਇਬਰੇਰੀਆ ਦੇ ਮੈਨੇਜਰ ਹਨ। ਗੁਰਮੁਖ਼ ਸਿੰਘ ਕੋਹਲੀ ਅਤੇ ਜਗਜੀਤ ਕੌਰ ਕੋਹਲੀ ਵੀ ਸਾਥੀ ਅਤੇ ਯਸ਼ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਗਏ ਸਨ। ਮਿਸਜ਼ ਕੋਹਲੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਮੇਰ ਇਕ ਵਧੀਆ ਪਰਵਾਰਕ ਮਨੁੱਖ ਸੀ। ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਕਲਾ ਕੇਂਦਰ ਦੀ ਕਨਵੀਨਰ ਕੁਲਵੰਤ ਕੌਰ ਢਿੱਲੋਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਮੇਰ ਕਵੈਂਟਰੀ ਦੇ ਜਾਣ ਨਾਲ਼ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤਕ ਹਲਕਿਆ ਵਿਚ ਇਕ ਖ਼ਲਾਅ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਾਮਰੇਡ ਅਵਤਾਰ ਉੱਪਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅਜਮੇਰ ਕੇਂਵੈਂਟਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸੀ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕਾਂ ਪਰ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਕਾਮਿਆਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਰਾਖ਼ੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬੱਧਨੀ ਕਲਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਲੋਕਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲ਼ੇ ਅਜਮੇਰ ਕਵੈਂਟਰੀ ਵਰਗੇ ਵਿਰਲੇ ਟਾਵੇਂ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਜ਼ੀਮ ਸ਼ੇਖ਼ਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੀਨੀਅਰ ਲੇਖ਼ਕ ਹੌਲ਼ੀ ਹੌਲ਼ੀ ਟੁਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਬੜਾ ਘਾਟਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ ਪੱਢਾ, ਮੋਹਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ, ਮੋਹਿੰਦਰ ਕੌਰ ਮਿੱਢਾ, ਹਰਭਜਨ ਕੌਰ ਧਾਲੀਵਾਲ, ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ, ਸਤਵਿੰਦਰ ਕੌਰ, ਮਿਸਜ਼ ਯਸ਼ ਸਾਥੀ, ਮਿਸਜ਼ ਸ਼ੇਖ਼ਰ, ਸ਼ਵੀ ਢਿੱਲੋਂ ਅਤੇ ਮਿਸਜ਼ ਗਰੇਵਾਲ ਨੇ ਵੀ ਦੁੱਖ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ।

ਅਜਮੇਰ ਕਵੈਂਟਰੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਇਕ ਮਿੰਟ ਦਾ ਮੋਨ ਵਰਤ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਆਪ ਦੀ ਉਮਰ ਅੱਸੀਆਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬੀਮਾਰ ਚਲੇ ਆ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਵੈਂਟਰੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਸਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਕਵੈਂਟਰੀ ਦੇ ਲੇਖ਼ਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਵੀ ਅਜਮੇਰ ਦੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੁੱਖ ਮਨਾਇਆ।