ਕਹਾਣੀ ਵਿਚਾਰ ਮੰਚ ਟੋਰਾਂਟੋ

ਟੋਰਾਂਟੋ – ਲੰਘੇ ਸ਼ਨਿਛੱਰਵਾਰ ਮਿਤੀ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ 2013 ਨੂੰ ਕਹਾਣੀ ਵਿਚਾਰ ਮੰਚ ਟੋਰਾਂਟੋ ਦੀ ਤ੍ਰੈਮਾਸਿਕ ਮੀਟਿੰਗ ਬਰੈਂਪਟਨ ਦੀ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਹਸਤੀ - ਪੇਂਟਰ, ਕਵਿੱਤਰੀ ਤੇ ਕਹਾਣੀਕਾਰਾ ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਪ੍ਰਵੀਨ ਕੌਰ ਤੁੱਲੀ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਵਿਖੇ ਬੜੇ ਸੰਜੀਦਾ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਸੰਪੰਨ ਹੋਈ। ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਅਕਸਰ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਾਗਮ ਤੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੇ। ਪਰ ਮੀਟਿੰਗ ਦਾ ਉਤਸ਼ਾਹ ਇੰਨਾ ਸੀ ਕਿ ਦੁਪਹਿਰ ਦੋ ਵਜੇ ਦੇ ਮਿਥੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਛੇ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਦੋ ਵਜੇ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਕੁਲਜੀਤ ਮਾਨ ਦੁਆਰਾ, ਕਹਾਣੀ ਵਿਚਾਰ ਮੰਚ ਟੋਰਾਂਟੋ ਤੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ.ਡੀ. ਵੇਖਦਿਆਂ, ਕਹਾਣੀਕਾਰਾਂ ਨੇ ਚਾਹ-ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਆਦਾਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ। ਤਕਰੀਬਨ ਤਿੰਨ ਵਜੇ ਤਕ ਸਾਰੇ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਅਤੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਕਹਾਣੀ ਬੈਠਕ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਬੈਠਕ ਦੀ ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਖਾਸ ਮਹੱਤਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਕਹਾਣੀ-ਪਾਠ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਇਸਤਰੀ ਲੇਖਕ ਹੀ ਸਨ।

ਇਸ ਬੈਠਕ ਦੇ ਸੰਚਾਲਕ ਬਲਰਾਜ ਚੀਮਾ ਜੀ ਨੂੰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਸੁਰਜਨ ਜੀਰਵੀ ਹੋਰਾਂ ਸੰਭਾਲਿਆ। ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ- ‘ਪੋਟੈਟੋ ਪੈਨਕੇਕਸ‘, ਕਹਾਣੀ ਵਿਚਾਰ ਮੰਚ ਟੋਰਾਂਟੋ ਦੀ ਮਿਲਣੀ ਵਿਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕਰ ਰਹੀ ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ ਨੇ ਪੜ੍ਹੀ। ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਲਾਹਿਆ ਤੇ ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ ਨੂੰ ਇਸ ਗਲ ਦੀ ਵਧਾਈ ਦਿਤੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀ, ਕਹਾਣੀ-ਵਿਧਾ ਤੇ ਖਰੀ ਉਤਰਦੀ ਹੈ। ਦੂਜੀ ਕਹਾਣੀ ‘ਰਾਤ ਬੀਤ ਗਈ‘ ਸੁਰਜੀਤ ਨੇ ਪੜ੍ਹੀ। ਕਹਾਣੀ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਟੁੱਟ-ਭੱਜ ਤੇ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਤੀਜੀ ਕਹਾਣੀ ‘ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ‘, ਬਰਜਿੰਦਰ ਗੁਲਾਟੀ ਜੀ ਦੀ ਯੁਧ ਵਰਗੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੰਜੀਦਾ ਮਸਲੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਬਹੁਤ ਗਿਆਨ ਭਰਪੂਰ ਤੇ ਦਿਲ ਟੁੰਬਵੀਂ ਸੀ। ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਇਸਤੇ ਭਰਪੂਰ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਵੱਲ ਦਰਜੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਮਿੰਨੀ ਗਰੇਵਾਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਹੱਦ ਸੁੰਦਰ ਕਹਾਣੀ ‘ਸ਼ਹਿਰੀ ਬੰਦੇ‘ ਦਾ ਪਾਠ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬੇਹੱਦ ਸਲਾਹਿਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਅਜ ਦੀ ਸ਼ਹਿਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ‘ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਖੀਰੀ ਕਹਾਣੀ ‘ਦਾ ਬੈੱਟ‘, ਤਲਤ ਜਾਹਿਰਾ ਦੁਆਰਾ ਇੰਟਰਟੈਸਚੁਅਲ ਵਿਧੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਸੀ । ਇਹ ਚੈਖ਼ਵ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ‘ਦਾ ਬੈੱਟ‘ ਨੂੰ ਹੀ ਅੱਗੇ ਤੋਰਦੀ ਹੈ । ਤਲਤ ਜਾਹਿਰਾ ਉਰਦੂ ਅਦਬ ਵਿਚ ਪਹਿਲੀ ਕਹਾਣੀਕਾਰਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਇਸ ਵਿਧੀ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਵੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਫੈਸਲਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਕਹਾਣੀ ਸੀ । ਇੰਜ ਇਹ ਬੈਠਕ ਰਾਤ ਦੇ ਤਕਰੀਬਨ ਦਸ ਵਜੇ ਸਮਾਪਤ ਹੋ ਗਈ।

ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਕੁਲਜੀਤ ਮਾਨ, ਮੋਹਨ ਗੁਲਾਟੀ ਅਤੇ ਬਰਜਿੰਦਰ ਗੁਲਾਟੀ, ਮਿੰਨੀ ਗਰੇਵਾਲ, ਜੰਗ ਪਨਾਗ ਤੇ ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ, ਕੁਲਜੀਤ ਮਾਨ, ਬਲਰਾਜ ਚੀਮਾ, ਸੁਰਜਨ ਜੀਰਵੀ, ਬਲਦੇਵ ਦੂਹੜੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਤਨੀ, ਡਾ. ਕੰਵਲਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ, ਸੁਰਜੀਤ, ਪਰਵੀਨ ਕੌਰ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਤੀ ਤੁਲੀ ਸਾਹਿਬ, ਤਲਤ ਜਾਹਿਰਾ ਅਤੇ ਪਰਮਜੀਤ ਦਿਉਲ ਨੇ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕੀਤੀ। ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਉਤੇ ਭਰਪੂਰ ਬਹਿਸ ਹੋਈ ਅਤੇ ਵਡਮੁੱਲੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿਤੇ ਗਏ ਜੋ ਕਿ ਕਹਾਣੀਕਾਰਾਂ ਨੇ ਹੱਸਦੇ ਮੱਥੇ ਕਬੂਲੇ।

ਬਰੇਕ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਪਰਵੀਨ ਜੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸਟੂਡੀਉ ਵੇਖਿਆ ਜੋ ਕਿ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਦੀਆਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼ ਸਮੇਟੀ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਦਰਸ਼ਕ ਪਰਵੀਨ ਕੌਰ ਦੀ ਕਲਾ ਦੀ ਦਾਦ ਦੇਣੋ ਨਾ ਰਹਿ ਸਕੇ। ਸੁਚੱਜੇ ਮੇਜ਼ਬਾਨਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀ ਬੈਠਕ ਦੌਰਾਨ ਕਹਾਣੀਕਾਰਾਂ ਦੇ ਚਾਹ-ਪਾਣੀ ਦਾ ਖਾਸ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਭੋਜਨ ਖੁਆ ਕੇ ਬੜੇ ਆਦਰ ਮਾਣ ਨਾਲ ਘਰੋਂ ਤੋਰਿਆ।