ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪਟਿਆਲਾ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਮੁੱਦਈ ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਪ ਕੁਲਪਤੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਪਾਸਾਰ ਹਿਤ ਅਪਣਾਈ ਗਈ ਵਿਹਾਰਕ ਪਹੁੰਚ ਸਦਕਾ ਦੋ ਰੋਜ਼ਾ ਛੇਵੀਂ ਸਰਬ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕੈਂਪਸ ਵਿਖੇ ਹੋਈ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਸੀਹ ਗੁਰੂ ਤੇਗ਼ ਬਹਾਦਰ ਹਾਲ ਵਿਚ ਹੋਏ ਉਦਘਾਟਨੀ ਸਮਾਗਮ ਮੌਕੇ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਰੱਖੜਾ ਪੇਂਡੂ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਪੰਚਾਇਤ ਮੰਤਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਪ ਕੁਲਪਤੀ ਨੇ ਕੀਤੀ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿਚ ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਸਾਬਕਾ ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ, ਪ੍ਰੋ. ਪ੍ਰੇਮ ਸਿੰਘ ਚੰਦੂਮਾਜਰਾ, ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ ਮਾਣਕ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਸੰਪਾਦਕ ‘ਅਜੀਤ’, ਮਿਹਰ ਮਿੱਤਲ ਕਾਮੇਡੀ ਕਿੰਗ, ਬਲਬੀਰ ਕੌਰ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਮੰਚ ਸੰਚਾਲਨ ਡਾ. ਜੋਧ ਸਿੰਘ ਮੁੱਖ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਪੁਰ-ਖ਼ਲੂਸ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਕੀਤਾ।

ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਵਾਗਤੀ ਭਾਸ਼ਨ ਵਿਚ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਸ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਮਕਸਦ ਭਾਰਤ ਭਰ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦੁਆਰਾ ਆਪਸੀ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਸਿਰਜਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਮੁਲਕ ਦੇ ਕੋਨੇ-ਕੋਨੇ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕ ਸੂਤਰ ਵਿਚ ਪਰੋਇਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਆਪਣੇ ਕੁੰਜੀਵਤ ਭਾਸ਼ਨ ਵਿਚ ਸੀ. ਆਰ ਮੋਦਗਿਲ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਭਰੱਪੇ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਦਿਲਚਸਪ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦੇ ਖ਼ਾਸੇ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ। ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ ਮਾਣਕ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ’ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ’ਤੇ ਹੀ ਟੇਕ ਨਹੀਂ ਰੱਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜਿਹੇ ਮਹਾਨ ਗ੍ਰੰਥ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ। ਉਨਾਂ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਛਪੇ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਹਿੰਦੂ ਲੋਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਭੁਲ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰਤੀ ਅਵੇਸਲ਼ੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਿਸ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਰ-ਵਿਹਾਰ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਪਾਲਕਾ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣੇ ਤਾਂ ਕਿ ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਆਦਮੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪੇਚੀਦਗੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕੇ। ਸਾਬਕ ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਤਰਲੋਚਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਪ ਕੁਲਪਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸਰਬ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀ ਲਈ ਵਿੱਢੀ ਮੁਹਿੰਮ ਨੂੰ ਸਾਰਥਕ ਬਿਆਨ ਕਰਦਿਆਂ ਹਾਰਦਿਕ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ।

ਕਾਮੇਡੀ ਕਿੰਗ ਮਿਹਰ ਮਿੱਤਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਵਾਇਤੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਗ਼ੈਰ-ਰਵਾਇਤੀ ਗੱਲਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਲਈ ਵਡਮੁੱਲਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ ਨੂੰ ਉਚੇਚਾ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਿਨਾਂ ਵਿਚ ਦੁਬਈ ਦੀਆਂ ਜੇਲਾਂ ਵਿਚ ਫ਼ਸੇ 17 ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪੱਲਿਉਂ ‘ਬਲੱਡ ਮਨੀ’ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਰਾਹੀਂ ਛੁਡਵਾ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਜਾਂ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ’ਚ ਵਸਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਐਸ. ਐਸ. ਓਬਰਾਏ, ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸ਼ੰਗਾਰਾ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ, ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੋਇਲ ਦਾ ਖ਼ਿਤਾਬ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਵ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੀ ਸੰਗੀਤਕ ਘਾਲਣਾ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਪਰਵਾਰ, ਉਰਦੂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵੀ ਸਰਦਾਰ ਪੰਛੀ, ਸਵ: ਜਸਪਾਲ ਭੱਟੀ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਮਾਜ ਪ੍ਰਤੀ ਕਲਾ ਘਾਲਣਾ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਪਰਵਾਰ, ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਾਦੀ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਵਲਕਾਰਾ ਸੁਰਿੰਦਰ ਨੀਰ, ਨੈਸ਼ਨਲ ਬੁੱਕ ਟ੍ਰਸਟ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਬੱਧਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਮੇਡੀ ਦਾ ਧਰੂਤਾਰਾ ਮਿਹਰ ਮਿੱਤਲ, ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਸਵ: ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੀ ਧੀ ਡੌਲੀ ਗੁਲੇਰੀਆ ਅਤੇ ਦੋਹਤੀ ਸੁਨੈਨਾ ਵੱਲੋਂ ‘ਮਾਵਾਂ ਤੇ ਧੀਆਂ ਰਲ਼ ਬੈਠੀਆਂ ਨੀ ਮਾਏ ਕੋਈ ਕਰਦੀਆਂ ਗਲੋੜੀਆਂ’ ਗੀਤ ਰਾਹੀਂ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤਬਧ ਕੀਤਾ। ਧੰਨਵਾਦੀ ਸ਼ਬਦ ਅਰਪਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਰਸਮ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਡਾ. ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਜ਼ਰੀਏ ਨਿਭਾਈ।

ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਸੂਬਿਆਂ ’ਚ ਵਸਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਹਿਤੈਸ਼ੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਦਸ਼ਾ ਸਬੰਧੀ ਪੇਸ਼ ਪਰਚਿਆਂ ਨਾਲ ਲਬਰੇਜ਼ ਅਕਾਦਮਿਕ ਸੈਸ਼ਨ ਵਿਚ ਨਾਨਕ ਸਿੰਘ ਨਿਸ਼ਤਰ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਰਤਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸ਼ੈਰੀ, ਪ੍ਰੋ. ਪਿਰਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ, ਡਾ. ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਖਾਹਰਾ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਡਾ. ਇੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦਿੱਲੀ, ਹਰਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਐਡਵੋਕੇਟ ਮੁਰਾਦਾਬਾਦ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਨਵਰਾਜ ਸਿੰਘ ਲਖੀਆ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਰਾਜਿੰਦਰ ਪਾਰਿਕ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਪ੍ਰੋ. ਅਨੂਪ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ, ਸਵਰਨ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ, ਡਾ. ਗੁਰਬਖ਼ਸ਼ ਸਿੰਘ ਕੋਸ਼ਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਪਰਚਿਆਂ ’ਤੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦਿਆਂ ਸਰੋਤ ਮਾਹਰ ਡਾ. ਹਰਸਿਮਰਨ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ ਚੇਅਰਮੈਨ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਭਾਗ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ। ਉਨਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਪਰਵਾਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਨਾਉਣ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੱਤਾ। ਸੈਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕਰ ਰਹੇ ਡਾ. ਰਵਿੰਦਰ ਗਰਗੇਸ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਨਾਉਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਤਾਂ ਹੀ ਇਹ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬਣੇਗੀ ਅਤੇ ਸਦੀਵੀ ਸ਼ਾਨ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖ ਸਕੇਗੀ।

ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਸਾਢੇ ਕੁ ਸੱਤ ਵਜੇ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਭਲਿੰਦਰਾ ਸਟੇਡੀਅਮ ਵਿਚ ਨਾਰਥ ਜ਼ੋਨ ਕਲਚਰਲ ਸੈਂਟਰ ਅਤੇ ਵਰਲਡ ਪੰਜਾਬੀ ਸੈਂਟਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਨੱਚਦੀ ਗਾਉਂਦੀ ਸੁਰਮਈ ਅਦਾਇਗੀ ਰਾਹੀਂ ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਗਾਇਕਾ ਡਾ. ਮਮਤਾ ਜੋਸ਼ੀ ਅਤੇ ਗਾਇਕ ਸੂਫ਼ੀ ਬਲਬੀਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫ਼ਨ ਦਾ ਮੁਜ਼ਾਹਰਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸੂਫ਼ੀਆਨਾ ਕਲਾਮ ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤ ਅਦਾਵਾਂ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਮੌਕੇ ਨ੍ਰਿਤਕਾਵਾਂ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਸੀ। ਮੰਚ ਸੰਚਾਲਨ ਬਲਜੀਤ ਕੌਰ ਜੌਹਲ ਨੇ ਬਾਖ਼ੂਬੀ ਨਿਭਾਇਆ।

ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸੈਸ਼ਨ ਵਿਚ ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਨੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫ਼ੁੱਲਤ ਕਰਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ’ਤੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵੱਲੋਂ ਸਰਬ ਭਾਰਤੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਾਲ ਵਿਚ ਦੋ ਖੇਤਰੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਸਲਾਹਿਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸੈਸ਼ਨ ਦੇ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਖ਼ਾਲਿਦ ਹੁਸੈਨ, ਅਭੈ ਸਿੰਘ ਚੰਡੀਗੜ, ਭੁਪਿੰਦਰ ਪੰਨੀਵਾਲੀਆ ਸਿਰਸਾ ਹਰਿਆਣਾ, ਗਿਆਨੀ ਰਾਮ ਸਿੰਘ ਅਲਵਰ, ਡਾ. ਸੁਨੀਲ ਕੁਮਾਰ ਸਿਰਸਾ, ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਸੈਲਾਨੀ ਛੱਤੀਸਗੜ, ਲਿਆਕਤ ਅਲੀ ਖ਼ਾਨ ਉੜੀਸਾ, ਗੀਰੀਸ਼ ਪੰਕਜ, ਕੇਦਾਰ ਨਾਥ ਕੇਦਾਰ, ਕੰਵਲ ਕਸ਼ਮੀਰੀ, ਡਾ. ਬੂਟਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਹਰਿਆਣਾ, ਡਾ. ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸ਼ਾਂਤ ਕਸ਼ਮੀਰੀ, ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਚਹਿਲ ਨੇ ਕੀਤੀ। ਸੈਸ਼ਨ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਡਾ. ਦੀਪਕ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਚੇਅਰਮੈਨ ਵਰਲਡ ਪੰਜਾਬੀ ਸੈਂਟਰ ਸਨ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੌਹਲ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨਾਰੰਗ ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਸੁਖਚੈਨ ਸਿੰਘ ਭੰਡਾਰੀ ਹਰਿਆਣਾ, ਕੇ. ਬੀ ਭਾਰਗਵ ਝਾਰਖੰਡ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।

ਵਿਦਾਇਗੀ ਸੈਸ਼ਨ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਉੜੀਸਾ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰ ਦੇ ਨੇਤਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮੂਲ ਦੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਭੁਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਉਪ ਕੁਲਪਤੀ ਨੇ ਕੀਤੀ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਜੋਂ ਨਰਿੰਦਰ ਜੇ. ਐਸ. ਬਿੰਦਰਾ ਚੇਅਰਮੈਨ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਉਤਰਾਖ਼ੰਡ, ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜਸਵਾਲ ਉਪ ਕੁਲਪਤੀ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਲਾਅ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਪਟਿਆਲਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਭੁਪਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਉੜੀਆ ਦਿੱਖ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਦ ਉਨਾਂ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਡੈਲੀਗੇਟਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ। ਡਾ. ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਿਆਂ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਇਰਾਨਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਖੇਤਰੀ ਅਤੇ ਸਰਬ ਭਾਰਤੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਰਹੇ ਉਸਾਰੂ ਸਿੱਟਿਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਵਿਚ ਉਤਰਾਖ਼ੰਡ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਅਕਾਦਮੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ। ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਰਿਪੋਰਟ ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਡਾ. ਸਤਿਨਾਮ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਨੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ। ਧੰਨਵਾਦ ਦੀ ਰਸਮ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਡਾ. ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਚੀਮਾ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਸਰਬ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਨੇ ਅਦਾ ਕੀਤੀ।

ਫ਼ਿਰ ਮਿਲਣ ਦੇ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸਫ਼ਲਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਚਰਚਾ ਨੂੰ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਫ਼ਿਰ ਵਿਚਾਰਨ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਖ਼ੈਰ-ਸੁਖ ਲਈ ਵਚਨਬਧਤਾ ਦਾ ਅਹਿਦ ਦੁਹਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਿਦਾਇਗੀ ਪੜਾਅ ਪਾਰ ਕੀਤਾ। ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੀਆਂ ਤੁੱਛ ਊਣਤਾਈਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹਰ ਪ੍ਰਬੰਧ ਆਹਲਾ ਅਤੇ ਮਿਆਰੀ ਰਿਹਾ। ਜਿਸ ਲਈ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਵਧਾਈ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।