ਕਿੰਨੇ ਖੁਸ਼-ਕਿਸਮਤ ਅਤੇ ਵੱਡਭਾਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਲੋਕ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਲਕ, ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀਸ਼ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਜਾਮੇ 'ਚ ਮੋਤੀ ਦਾਨ ਕਰ ਕੇ ਆਏ ਐਸੇ ਖੁਸ਼-ਨਸੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਇਕ ਮਾਣ-ਮੱਤੇ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅਕਸ ਦਾ ਨਾਂਓਂ ਹੈ- 'ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਮਹਿਕ'। ਗਿੱਧੇ-ਭੰਗੜੇ ਦੀ ਨੱਚਣ-ਟੱਪਣ ਦੀ ਕਲਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਗਾਉਣ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀਸ਼ ਹਾਸਲ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ। ਸਾਹਿਤਕ ਹਲਕਿਆਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਕਲਮੀ ਮਹਿਕ ਦੁਆਰਾ ਬੜੀ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਉਭਰਕੇ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਤਕ ਚੌਗਿਰਦਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ 'ਮਹਿਕ' ਆਪਣੇ ਮੌਲਿਕ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਾਠਕਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੱਕ ਅੱਪੜਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੇਸ਼ੱਕ ਅਜੇ ਖਰੜੇ ਨੂੰ ਅੰਤਮ ਛੋਹਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ 'ਚ ਹੀ ਜੁਟੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਪਰ ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਕਈ ਸਾਂਝੀਆਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਵਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਭਰਵੀ ਹਾਜਰੀ ਲਗਵਾ ਲੈਣ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਲ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ 'ਭਾਈ ਦਿੱਤ ਸਿੰਘ ਪੱਤ੍ਰਿਕਾ' ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ 'ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਹੋਕਾ', 'ਅਦਬੀ ਸਾਂਝ' ਦਾ 'ਕਾਵਿ-ਗੁਲਦਤਾ' ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਖਾਰੀ ਸਭਾ ਪੰਜਾਬ (ਰਜਿ.) ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾ ਆਦਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜਿਕਰ ਯੋਗ ਹਨ।

ਪਟਿਆਲਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਜਨਮੀ, ਸ੍ਰ. ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਲਾਡਲੀ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਇਕ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੌਰਾਨ ਦੱਸਦਿਆਂ ਕਿਹਾ, 'ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਵੀਰ ਸਵ: ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਵਧੀਆ ਲੇਖਕ ਸਨ, ਉਥੇ ਵਧੀਆ ਗਾਇਕ ਵੀ ਸਨ। ਉਹ ਹਰ ਸਾਲ ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ-ਦਿਵਸ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦੀ-ਦਿਵਸ ਬੜੀ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਸੈਮੀਨਾਰ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਅਜਿਹੇ ਅਵਸਰ ਤੇ ਉਹ ਲੋੜਵੰਦ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਕਾਪੀਆਂ ਅਤੇ ਗਿਫਟ ਵੰਡਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਹ 'ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਗੁਥਲੀ' ਸਨ : ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਹ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਉਮਰੇ ਸਾਨੂੰ ਸਦੀਵੀ ਵਿਛੋੜਾ ਦੇ ਗਏ ਹਨ। ਮੈਂ ਖੁਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੀ-ਕਰਦੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ। ਇਵੇਂ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ ਸਵ: ਰਾਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਜੀ ਵੀ ਬੜੇ ਮਧੁਰ ਅਤੇ ਸੁਰੀਲੇ ਗਲੇ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤ ਸੁਣਾਇਆ ਕਰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਨਰਿੰਦਰ ਬੀਬਾ ਜੀ ਦੀ ਐਸੀ ਕਾਪੀ ਕਰ ਮਾਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 'ਮਿੰਨੀ ਨਰਿੰਦਰ ਬੀਬਾ' ਕਹਿਕੇ ਪਿਆਰਿਆ-ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਘਰ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਸੰਗੀਤ-ਮਈ ਮਹੌਲ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਸਾਡੇ।'

ਇਸ ਸੰਗੀਤ-ਮਈ ਘਰੇਲੂ ਮਹੌਲ ਦਾ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਬਾਲ ਮਨ ਉਤੇ ਅਸਰ ਹੋਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਹਰ ਵਕਤ, ਹਰ ਪਲ ਘਰ 'ਚ ਕੁਝ-ਨਾ-ਕੁਝ ਗੁਣ-ਗੁਣਾਉਂਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ। ਕਈ ਬਾਰ ਹੇਕਾਂ ਲਾਉਣ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ। ਫਿਰ, ਜਿਸ ਮਹੌਲ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ, ਉਸੇ ਮਹੌਲ ਵਿਚ ਉਸ ਉਤੇ ਕੁਝ-ਨਾ-ਕੁਝ ਲਿਖ ਦਿੰਦੀ। ਸਕੂਲ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਸਮਾਗਮ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਿਰੇ ਨਹੀ ਸੀ ਚੜ੍ਹਦਾ ਜਦੋਂ ਤਕ ਉਹ ਮੂਹਰੇ ਹੋ ਕੇ ਨਾ ਤੁਰ ਪਵੇ। ਇਹੋ ਹੀ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿ ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਅੱਡਰੀ ਹੀ ਪਹਿਚਾਣ ਅਤੇ ਅੱਡਰੀ ਹੀ ਮਾਣ-ਇੱਜਤ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ ਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦਾ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਵਧਦਾ ਕਾਲਿਜ ਵਿਚ ਬੀ. ਏ. ਤੱਕ ਅਤੇ ਪਿੱਛੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸਟੈਨੋਗ੍ਰਾਫੀ ਦਾ ਕੋਰਸ ਕਰਨ ਤੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਸਰਗਰਮੀ ਭਰਿਆ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ। ਵਿੱਦਿਆ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਉਪਰੰਤ ਉਸ ਨੇ 7 ਸਾਲ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਅਧਿਆਪਨ ਕਿੱਤੇ ਦਾ ਕਾਰਜ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਸੈਂਕੜੇ ਵਿੱਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵਿਚ ਗੀਤ-ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਰੁੱਚੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਅਹਿਮ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ 'ਚ ਉਸ ਨੇ ਭਰਪੂਰ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।

ਪੰਜਾਬ ਸਕੂਲ ਸਿੱਖਿਆ ਬੋਰਡ ਦੀ ਮੁਲਾਜਮ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੇ ਸਦੀਵੀ-ਵਿਛੋੜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਾਂ ਜਾਣੋਂ ਉਸ ਦੀ ਕਲਮ ਦਾ 'ਲਾਵਾ' ਹੀ ਫੁਟ ਤੁਰਿਆ। ਮਾਤਾ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਚੱਲਦੀ-ਚੱਲਦੀ ਕਲਮ ਬਾਕੀ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਲੈਂਦੀ ਗਈ। ਫਿਰ, ਬਾਲ-ਸਾਹਿਤ ਵਲ ਨੂੰ ਹੋ ਤੁਰੀ: ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਾਫੀ ਰਚਨਾਵਾਂ 'ਪੰਖੜੀਆਂ' ਅਤੇ 'ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਿੱਖਿਆ' ਪਰਚਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਬਣੀਆਂ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਕਵਿਤਾ 'ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ', ਨੂੰ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਇਕ ਟੈਲੀ-ਫਿਲਮ ਵਿਚ ਵੀ ਸਲੈਕਟ ਹੋਣ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਲ ਹੋਇਆ।

'ਮਹਿਕ' ਦੀ ਕਲਮ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ ਹੁਣ ਤੱਕ ਹਰ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਟੁੰਬਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਉਦਾਸ ਸੁਰ ਜਿਆਦਾ ਭਾਰੂ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਕਲਮ ਉਤੇ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਉਹ ਜਿਹਨ ਉਤੇ ਹੰਢਾਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਗਮਨੀਕ ਪਲਾਂ ਦਾ ਸਾਇਆ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਉਤਰਾੱ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਕਈ ਬਾਰ ਇੰਨਾ ਪੇਚੀਦਗੀ ਵਿਚ ਫਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਬਸ ਉਸ ਵਕਤ ਕਲਮ ਹੀ ਉਸ ਕੋਲ ਇਕ ਐਸਾ 'ਚੱਪੂ' ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਆਸਰੇ ਉਹ ਲਹਿਰਾਂ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਵਰਨਾ ਇਹ 'ਕਲਮੀ-ਚੱਪੂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨਾ-ਜਾਣੇ ਕਿਆ ਕਿਆ ਬੀਤੇ ਉਸ ਨਾਲ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਖਾਣਾ ਤਾਂ ਛੱਡ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਲਿਖਣਾ ਨਹੀ ਛੱਡ ਸਕਦੀ, ਹੁਣ।

ਇਕ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜੁਵਾਬ ਦਿੰਦਿਆਂ, ਬਹੁ-ਕਲਾਵਾਂ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਬਣੀ ਇਸ ਮੁਟਿਆਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ-ਸਾਥੀ ਅਵਤਾਰ ਸਿੰਘ ਪਾਲ ਅਤੇ ਪੂਰੀ 'ਪਾਲ-ਫੈਮਲੀ' ਐਸੇ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਮਾਜ ਵਿਚ 'ਰੁੱਤਬਾ' ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ 'ਇੱਜਤ' ਵੀ। ਪੂਰੀ 'ਪਾਲ-ਫੈਮਲੀ' ਵਲੋਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਹਿਯੋਗ ਸਦਕਾ ਮੈਂ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਉਹ ਹਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਦੀ ਉਮਰ ਹੋਰ ਲੰਬੀ ਹੋ ਜਾਵੇ : ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਉਤੇ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਅਤੇ ਫਖਰ ਹੈ।'

'5-ਆਬੀ ਸੱਥ', 'ਸਕੇਪ ਪੰਜਾਬ', 'ਪੰਜਾਬੀ ਇੰਨ ਹਾਲੈਂਡ', 'ਵਤਨ ਦੇ ਵਾਰਿਸ', 'ਨਿਰਪੱਖ ਅਵਾਜ', 'ਨਿੱਡਰ ਅਵਾਜ', 'ਅਦਬੀ ਸਾਂਝ', 'ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ ਮਾਸਟਰ' ਅਤੇ 'ਆਸ਼ਿਆਨਾ' ਆਦਿ ਪੇਪਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀਆਂ ਕਲਮੀ ਮਹਿਕਾਂ ਵਿਖੇਰਦੀ, ਮਾਣ-ਮੱਤੀ ਮੁਟਿਆਰ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਮਹਿਕ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਡ-ਅੱਡ ਖੂਬਸੂਰਤ ਕਲਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਠਕਾਂ ਅਤੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਉਤੇ ਰਾਜ ਕਰਦੀ ਰਵ੍ਹੇ, ਸਾਉਣ ਦੀ ਭਰਵੀ ਵਾਰਿਸ਼ ਜਿੰਨੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਹਨ, ਮੇਰੀਆਂ! ਆਮੀਨ!!

-ਪ੍ਰੀਤਮ ਲੁਧਿਆਣਵੀ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ (9876428641)
-ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਮਹਿਕ, ਐਚ. ਐਲ.- 452, ਫੇਸ-7, ਮੁਹਾਲੀ (98141-25477)

25/08/16