( ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਜਾਦੂਗਰ ਸਿ਼ਵ ਚਰਨ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਯੂ, ਕੇ ਵਾਲੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ )

ਹਰ ਆਦਮੀ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਇਤਹਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਦਗੀ ਛੋਟੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਘਟਨਾਂਵਾਂ , ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਗਮੀਆਂ , ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ , ਵਿਛੋੜੇ , ਹਾਦਸੇ ,ਕੌੜੇ ਫਿੱਕੇ ਅਨੇਕਾਂ ਤਲਖ ਤਜਰਬਿਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਰੰਗ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ ਜਿੰਦਗੀ , ਜੋ ਕਦੇ 2 ਕਿਸੇ ਬੁਝਾਰਤ ਵਾਂਗ ਵੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ , ਜਿਸ ਦਾ ਸਹੀ ਉੱਤਰ ਬੁੱਝਦਾ ਮੁਨੱਖ ਇੱਸ ਵਿੱਚ ਪਰੈ ਪੈਰ ਉਲਝਦਾ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ  ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਜੀਵਣ ਦੇ ਕਈ ਪਲ ਭੁਲਾਉਣ ਦਾ ਉਹ ਜਿੱਥੇ ਯਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ , ਉਥੇ ਕੁੱਝ ਭੁਲੇ ਵਿੱਸਰੇ ਸੁਹਾਵਣੇ ਪਲਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਯਾਦ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਕੁੱਝ ਐਸੀ ਹੀ ਹੈ , ਮਾਲਵੇ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਜਮ ਪਲ਼ ਯੂ ,ਕੇ ਵਾਲੇ ਸਿ਼ਵਚਰਨ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਨਾਲ ਬਿਤਾਏ ਕੁੱਝ ਨਾ ਭੁਲਣ ਯੋਗ ਪਲਾਂ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ ਜੋ ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ।

ਪੰਜਾਬ ਜਾ ਕੇ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਲਿਖਿਆਂ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਛਪਵਾ ਕੇ ਨਾਲ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਸੀ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਇੱਸ ਬਾਰੇ ਜਦ ਸਾਹਿਤ ਸੁੰਗਮ ਸਭਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਇੱਸ ਨੂੰ ਰੀਲੀਜ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਦੀ ਰੂਪ ਰੇਖਾ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇੱਸ ਮਨੋਰਥ ਲਈ ਬੜੀ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰਕੇ 5 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਦਾ ਪੰਜਵਾਂ ਸਾਲਾਨਾ ਸਾਹਿਤ ਸਮੰੇਲਣ ਰਚਾਉਣਾ ਨੀਯਤ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਸੱਭ ਨੂੰ ਹਾਜਰ਼ ਆਉਣ ਲਈ ਸੱਭ ਨੂੰ ਦਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ।

ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਾਜੂ ਹਠੂਰੀਏ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਇੱਸ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਵਿੱਚ , ਯੂ,ਕੇ ਵਾਲਾ ਸ਼ਿਵ਼ਚਰਨ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਕਿਊਂ ਜੋ ਮੀਡੀਆ ਪੰਜਾਬ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਲਾਨਾ ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਉੱਸ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉੱਸ ਦੇ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਨਾਵਲਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਂਵਾਂ ਆਦਿ ਬਾਰੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਕਾਰੀ ਸੀ , ਪਰ ਉਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉੱਸ ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਆਏ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਉੱਸ ਨਾਲ ਸਰਸਰੀ ਦੁਆ ਸਲਾਮ ਦੇ ਸਿਵਾ ਬਹੁਤੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ  ਪਰ ਉੱਸ ਕੋਲ ਕੁੱਝ ਪਲ ਬੈਠਣ ਦੀ ਅਤੇ ਉੱਸ ਨਾਲ ਦੋ ਪਲ ਗੁਜਾ਼ਰਣ ਦੀ ਤਮੰਨਾ ਜ਼ਰੂਰ ਜਾਗਦੀ ਰਹੀ । ਫਿਰ ਇੱਸ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਹੀ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜੂ ਹਠਰੀਏ ਨੇ ਫੋਨ ਤੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚਾਰ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਬੈਰਗਾਮੋ ਅੱਡੇ ਤੇ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਵਜੇ ਵਾਲੀ ਫਲਾਈਟ ਤੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉੱਸ ਨੂੰ ਉਥੋਂ ਲੈਣ ਲਈ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਮਿਥੇ ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜੂ ਹਠੂਰੀਆਂ, ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ ਹਠੂਰੀਆਂ ,ਜੱਸੀ ਬਨਵੈਤ ਅਤੇ ਅਤੇ ਰਾਜੂ ਨਾਲ ਉੱਸਦਾ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਿਹਾ ਬੇਟਾ ਅਤੇ ਇੱਸ ਲੇਖ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ,ਫਲਾਈਟ ਥੋੜ੍ਹੀ ਲੇਟ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨੀ ਪਈ ਤੇ ਫਲਾਈਟ ਆਉਣ ਤੇ ਜੱਗੀ ਕੁੱਸਾ ਬੜੀ ਫੁਰਤੀਲੀ ਚਾਲ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਹੀ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸੱਭ ਦੇ ਬਗਲਗ਼ੀਰ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸੁਆਗਤ ਲਈ ਲਿਆਂਦਾ ਗੁਲਦਸਤਾ ਉੱਸ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉੱਸ ਨੇ ਬੜੇ ਹੀ ਪਿਆਰ ਲਾਡ ਨਾਲ ਉਹ ਗੁਲਦਸਤਾ ਫੜ ਕੇ ਰਾਜਹਠੂਰੀਏ ਦੇ ਕੁੱਛੜ ਚੁਕੇ ਪਿਆਰੇ ਜਿਹੇ ਲਾਡਲੇ ਬੇਟੇ ਦਾ ਸਿਰ ਪਲੋਸਦਿਆਂ ਉੱਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਦੇ ਦਿੱਤਾ  ਤੇ ਉੱਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਮੁੜੇ, ਜੱਸੀ ਡਰਾਈਵ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ,ਕੁੱਸਾ ਅੱਗੇ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਿੱਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਮੈਂ । ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉੱਸ ਦੀ ਜੱਸੀ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਸੁਣ ਰਿਹਾਂ ਸਾਂ । ਮੇਰਾ ਘਰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਮੈਂ ਬਥੇਰਾ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਹੀ ਠਹਿਰੋ, ਪਰ ਸਾਰੇ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਅੰਕਲ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਚੱਲੋ ਤੇ ਰਾਤ ਉਥੇ ਹੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਠਹਿਰਿਓ ਕੱਲ ਉਥੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਵਾਂਗੇ ,ਪਰ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇੱਥੋਂ ਵੀ ਕੁੱਝ ਸਾਥੀ ਇੱਸ ਪਰੌਗ੍ਰਾਮ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਜਾਣੇ ਸਨ, ਇੱਸ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ।

ਸਾਹਿਤ ਸੁਰ ਸੰਗਮ ਸਭਾ ਦੇ ਇੱਸ ਪੰਜਵੇਂ ਸਾਲਾਨਾ ਸਾਹਿਤ ਸਮੇਲਣ ਵਿੱਚ ਹਾਜਰ ਆਈਆਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਵਿੱਚ ਐਤਕਾਂ ਕਈ ਨਵੇਂ 2 ਚਿਹਰੇ ਵੇਖਣ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁ ਮੁੱਲੇ ਵਿਚਾਰ ਸੁਨਣ ਦਾ ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਇੱਸ ਸਭਾ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੈ । ਮੇਰਾ ਸਾਦ ਮੁਰਾਦਾ ਜਿਹਾ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਇੱਸ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਨੂੰ ਸਿਰਜਣ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹਾਨਾ ਹੀ ਸੀ । ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਇਹ ਜੋ ਮੀਡੀਆ ਪੰਜਾਬ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਰੂਹੇ ਰਵਾਂ ਸ, ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਬਾਜਵਾ ਜੀ ਜੋ ਹਰ ਵਾਰ ਇੱਸ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰਦੇ ਹਨ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਸ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕਰਨ ਦੇ ਉੱਦਮ ਅਤੇ ਇੱਸ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰ ਆਉਣਾ ਭੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ । ਖੈਰ ਮਿਤੀ 5 ਦਸੰਬਰ ਦਾ ਇਸ ਸਭਾ ਦਾ ਸਾਲਾਨਾ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸੰਮੇਲਣ ਬੜੀ ਸ਼ਾਨ ਸ਼ੌਕਤ ਨਾਲ ਹੋ ਨਿੱਬੜਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਛੱਡ ਗਿਆ , ਖਾਸ ਕਰ ਜਗੀ ਕੁੱਸੇ ਦੇ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਸਟੇਜ ਤੇ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ । ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਪਿੱਛੋਂ ਮੈਂ ਰਾਜੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੱਗੀ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਘਰ ਜਾਣ ਦਿਓ , ਮੇਰਾ ਉੱਸ ਨਾਲ ਇਸੇ ਪੱਜ ਕੁਝ ਪਲ ਬਿਤਾਉਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਰਾਜੂ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਅੰਕਲ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਪਰ ਕੱਲ ਵਾਪਸੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਬੈਠ ਕੇ ਜਾਂਵਾਂਗੇ ਅਤੇ ਇਸੇ ਵਾਅਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜ ਹਠੂਰੀਆ ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ ਹਠੂਰੀਆ , ਬਲਵਿੰਦਰ ਚਾਹਲ , ਦਿਲਬਾਗ ਖਹਿਰਾ ਹੁਰਾਂ ਨਾਲ ਹਾਸੇ ਦੀ ਛਣਕਾਹਟ ਨਾਲ ਜੱਗੀ ਜਦ ਮੇਰੇ ਗਰੀਬ ਖਾਨੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਇੱਸ ਮਨ ਮਹੋਹਣੇ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਪਲ਼ ਬੈਠ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਜੋ ਅਹਿਸਾਸ ਮੈਨੂੰ ਹੋਇਆ ਉੱਸ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ।

ਜੱਚਦੇ ਮਿਚਦੇ ਕੱਦ ਦਾ ,ਸਾਂਵਲੇ ਰੰਗ ਵਾਲਾ ਹੰਸੂ 2 ਕਰਦਾ ਚਿਹਰਾ ਕਤ੍ਰਾਂਵੀਂ ਦਾੜ੍ਹੀ ,ਪੋਟਾ 2 ਮੁੱਛਾਂ , ਗੁਲਾਬ ਵਾਂਗੋਂ ਹਰ ਵਕਤ ਖਿੜਿਆ 2 ਜਿਹਾ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਸ ਚਮਕ , ਹਾਸੇ ਪਰ ਠਰ੍ਹਮੇ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾਅ ਉੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਤੋਂ ਇਵੇਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਹੀ ਰਹਣ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇ ,ਠੰਡੇ ਮਿੱਠੇ ਤੇ ਹਾਸੇ ਵਾਲਾ ਨਿਰਾ ਜੁਗੀ ਕੁੱਸਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਹ ਕੁੱਸਾ ਬਾਈ ਕਰਕੇ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਚਿਰ ਹੀ ਠਹਿਰਿਆ ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ , ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਅਜੋਕੇ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਕੀਮਤੀ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਇੱਸ ਫਾਨੀ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਅਲ ਵਿਦਾ ਕਹਿ ਚੁਕੇ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਉੱਸ ਕੋਲੋ਼ ਸੁਨਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸਾਹਿਤ ਖੇਤ੍ਰ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੋਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 5ਆਬੀ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਕੰਦੋਲਾ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਖਣ ਵੇਲੇ ਸ਼ਬਦ ਜੋੜਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਹੋਈ ,ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਕਿ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਸੁਣ ਕੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਣ ਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਰਨ ਦੇ ਰੌਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਜੀਵਣ ਦੇ ਮਸੀਂ ਸਾਢੇ ਕੁ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ 20 ਨਾਵਲਾਂ  ਤੇ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ , ਕਵਿਤਾਂਵਾਂ ਨਾਲ ਅਨੇਕਾਂ ਥਾਂਵਾਂ ਤੇ ਛਪਣ ਵਾਲਾ ਲੇਖਕ ਹੁੰਦਿਆਂ ਉੱਸ ਦਾ ਨਿਮਰ ਸੁਭਾ ਵੇਖ ਕੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਸਾਮ੍ਹਨੇ ਬੈਠਾ ਇਹ ਬੰਦਾ ਕੋਈ ਇੱਡਾ ਵੱਡਾ ਸਥਾਪਿਤ ਲੇਖਕ ਹੋਵੇ ਗਾ ।

ਗੱਲੇ ਕਰਦੇ 2 ਜਦ ਘੜੀ ਵੱਲ ਵੇਖਦਿਆਂ ਜਦ ਫਲਾਈਟ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਚੇਤਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੁਨਹਿਰੀ ਪਲ਼ਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਨੂੰ ਆਖਰੀ ਛੋਹਾਂ ਦੇ ਕੇ ਜੱਗੀ ਮੈਥੋਂ ਅਗਲੇ ਸਫਰ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਮੇਰੀ ਜੀਵਣ ਸਾਥਣ ਨੇ ਜਦ ਕਿਹਾ ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਚਰਨ ਪਏ ਹਨ ਤਾਂ ਜੱਗੀ ਉੱਸ ਦੇ ਗੋਡਿਆਂ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਨਹੀਂ ਨਾ ਮਾਂ ਇੱਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਕਹੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਬੰਦਾ ਹਾਂ ਬੱਸ ਇਹ ਹੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਵੱਡੱਪਣ ਹੈ ਜੋ ਉੱਸ ਦੀ ਕੁੱਝ ਪਲਾਂ ਦੀ ਮਿਲਣੀ ਤੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਛਾਪ ਛੱਡ ਗਿਆ । ਹੁਣ ਕਦੇ 2 ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਕਿਤੇ ਇੱਸ ਮਿਕਨਾਤੀਸੀ ਖਿੱਚ ਵਾਲੇ ਬੰਦੇ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਵੀ ਕੋਈ ਭਾਵੇਂ ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਝੁੱਗੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਜਿੱਥੋਂ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘਦੇ ਇੱਸ ਹਸਮੁਖੇ , ਮਿੱਠ ਬੋਲੜੇ ਅਤੇ ਕਲਮ ਦੇ ਧਨੀ ਦੇ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ 2 ਕੁੱਝ ਸਾਂਝ ਤਾਂ ਪਾ ਲਿਆ ਕਰਦਾ ।

ਜਿੱਸ ਮੋੜ ਤੇ ਤੂੰ ਮਿਲਿਆ,ਉੱਸ ਮੋੜ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ।
ਭੁੱਲਣੀ ਬੜੀ ਹੈ ਔਖੀ , ਉਹ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸ਼ਾਮ ।
ਲਿ਼ਖੇ ਪਏ ਨੇ ਬੇਸ਼ੱਕ , ਕਈਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਪਤੇ ,
ਆਏ ਬੜੇ ਨੇ ਹੋਰ ਵੀ, ਇੱਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚ ਨਾਮ ।
ਤੇਰੇ ਨੇ ਬੋਲ ਵੱਖਰੇ , ਬੋਲਾਂ ਚ ਮਹਿਕ ਵੱਖਰੀ ,
ਹਾਸੇ ਦੇ ਛਲਕਦੇ ਜਿਉਂ, ਮਸਤੀ ਭਰੇ ਕਈ ਜਾਮ ।
ਮੌਕਾ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਅੜਿਆ , ਫਿਰ ਵੀ ਮਿਲੀਂ ਕਿਤੇ ,
ਸੱਖਣਾ ਨਾ ਭੇਜ ਦੇਵੀਂ , ਲਿਖ ਕੇ ਕੋਈ ਪੈਗਾਮ ।
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਵਾਵਰੋਲੇ , ਜੀਵਣ ਦਾ ਇਹ ਸਫਰ ,
ਹਲਕਾ ਹੋੇਏ ਗਾ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ,ਇੱਕ ਵਸਲ ਦੇ ਮੁਕਾਮ ।
ਜਿੱਸ ਮੋੜ ਤੇ ਤੂੰ ਮਿਲਿਆ ,ਉੱੰਸ ਮੋੜ ਨੂੰ ਸਲਾਮ ,
ਭੁੱਲਣੀ ਬੜੀ ਹੈ ਔਖੀ , ਉਹ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸ਼ਾਮ ।

ਰਵੇਲ ਸਿੰਘ ਇਟਲੀ ਫੋਨ 3272382827

16/12/15