ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਇਹ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਵੀ ਇਹ ਕੰਮ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਹਾਂ ਇਹ ਗੱਲ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਨਵੀਂ ਸੋਚ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਵੀ ਤੇ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿਚ ਵੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਖੁੱਲੀ ਆਜਾਦੀ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉ ਕਿਉਂ ਕਿ ਘਰਵਾਲੀ ਨੇ ਘਰਵਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਘਰਵਾਲੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਦੀ ਚੀਜ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿ ਚੋਰੀ ਅੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਬੰਦਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਚਾਹੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਲਾ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਭਾਰਤੀ ਪਹਿਰਾਵੇ ਜਿਨਾਂ ਵਿਚ ਸਾੜੀ ਜਾਂ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਪਰਤੀਕ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਪਰ ਕੈਂਚੀ ਹੀ ਐਨੀ ਚੱਲ ਗਈ ਇਹਨਾਂ ਤੇ ਕੀ ਇਹ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਸਰੀਰ ਤੇ ਲੀਰਾਂ ਲਪੇਟੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਫੈਸ਼ਨ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਚਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਦੋੜ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਵੈਸੇ ਜੇ ਪੁਰਾਣੀ ਹਾਲੀਵੁੱਡ ਦੀ ਫਿਲਮ ਦੇਖੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿਚ ਸਾਫ ਪਤਾ ਚਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਗੋਰੀਆਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਬਦਨ ਨੂੰ ਢਕਨ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਸੀ ਨਾਲ ਹੀ ਸਿਰ ਵੀ ਢੱਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਹ ਤਬਦੀਲ ਹੁੰਦੇ ਗਏ। ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਵੱਡਾ ਕਾਰਣ ਤਾਂ ਕੋਈ ਦਿਖ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਪਰ ਇਹ ਆਪਸ ਵਿਚ ਮਸਤ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਕੌਮ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਮੈਂ ਕਾਫੀ ਭਾਰਤੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇਖੇ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦੂਜੀ ਜਾਂ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਕਿਸੇ ਗਲਤ ਚੀਜ ਦਾ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਵਾਂਗ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨੂੰਹ-ਧੀ ਕੰਮ ਉੱਤੇ ਅੱਛੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕੱਪੜੇ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੰਨੀਆਂ ਲਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਤੇ ਕਈ ਐਸੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਖੁਦ ਹੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਸਰੀਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੀ ਹੈ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸਗੋਂ ਖੁਦ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੋਰ ਵੀ ਘੱਟ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੱਲਿਆ ਕਰ ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਮਾਡਰਨ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ, ਮੀਆਂ ਬੀਵੀ ਕੱਠੇ ਬਾਰ ਵਿਚ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਸਿਗਰਟ ਦੇ ਕਸ਼ ਲਗਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਸੌਚ ਵਾਲੇ ਲੌਕ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਹਰ ਕੌਨੇ ਵਿਚ ਵਸਦੇ ਹਨ।

ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਐਸੇ ਹਾਲਾਤ ਵੇਖੇ ਹਨ ਕਿ ਕੌਈ ਵੱਡਾ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਗਮ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਆਸਟਰੇਲੀਅਨ ਮਲਟੀਕਲਚਰ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਭਾਰਤੀ ਗਰੁੱਪ ਨੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਹੌਵੇ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਭਾਰਤੀ ਹੀ ਐਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੌ ਕਿ ਕੌਟ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਸਜ ਕੇ ਆਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਬਾਕੀ ਦੂਜੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਲੌਕ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿ ਉਹ ਕੌਮ ਦੂਰੌਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਥੌਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੌਕ ਬਹੁਤ ਸੌਹਣੇ ਕਢਾਈ ਵਾਲੇ ਕੁਰਤੇ ਪਜਾਮੇ ਜਾਂ ਚਾਦਰਿਆਂ ਨਾਲ ਸਜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਅਸੀਂ ਕੌਟ ਪੈਂਟ ਪਾ ਕੇ ਮਾਡਰਨ ਬਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਮਲਟੀਕਲਚਰਲ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਧੱਕਾ ਤਾਂ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ, ਇਕ ਰਾਜ ਦੀ ਦੂਜੇ ਰਾਜ ਨਾਲ ਖਹਿਬਾਜੀ ਚਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਸਰਕਾਰ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖਣ ਦੇ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਾਗਮ ਦੇ ਲਈ ਗਰਾਂਟਾਂ ਵੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡੀ ਹਰ ਸੰਭਵ ਮਦਦ ਕਰਣ ਦੀ ਕੌਸ਼ਿਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲੌਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦੂਜੇ ਲੌਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦਿਖਾ ਸਕੌ। ਇੱਥੇ ਵੀ ਭਾਰਤੀ, ਤਾਮਿਲ, ਪੰਜਾਬੀ, ਬੰਗਾਲੀ, ਮਰਾਠੀ, ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਕਲੱਬ ਬਣੇ ਹੌਏ ਹਨ ਜੌ ਕਿ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਮਾਗਮ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਦੌਂ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਉਹੀ ਹਾਲ ਦੇਖੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੜੀਆਂ ਘੱਗਰੇ ਜਾਂ ਸਲਵਾਰ ਕਮੀਜ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਸਕਰਟਾਂ ਤੇ ਜੀਨ ਦੇ ਵਿਚ ਆਇਟਮ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਫਿਰ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਵੀ ਸੌਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਸਾਡਾ ਇਹ ਪਹਿਰਾਵਾ ਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਹੈ।ਮੈਂ ਇਹਨਾਂ ਚੀਜਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਪਰ ਇਹ ਜਰੂਰ ਸੌਚਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਤਾਂ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਮੀਰ ਸਭਿਆਚਾਰ ਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਹਿਰਾਵਿਆਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਗੱਲ ਤਾਂ ਹੈ ਜੇ ਕੌਈ ਨੌਜਵਾਨ ਵੀਰ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਚਾਦਰਾ ਕੁਰਤਾ ਤੇ ਸ਼ਮਲੇ ਵਾਲੀ ਪੱਗ ਬੰਨ ਕੇ ਜਾਂ ਕੌਈ ਲੜਕੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਵਿਚ ਜਾਂ ਘੱਗਰੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸਜ ਕੇ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਤਾਂ ਗੌਰੇ ਲੌਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਉਹ ਖਿੱਚ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਜਾਣਾ ਹੈ ਤੇ ਸਾਡੇ ਲੌਕਾਂ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਮੂਰਖ ਸੱਦਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੌਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚੌਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਗੇ| ਵੈਸੇ ਅਸੀਂ ਢਿੰਡੌਰਾ ਪਿੱਟਦੇ ਰਹਿਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਹੌਣ ਦਾ, ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਮੈਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੌਇਆ ਹਾਂ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਯੂਰਪ ਜਾਂ ਚੀਨ ਦੇ ਲੌਕਾਂ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਉਸ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਸ਼ੈਂਟਰ ਵਿਚ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਗੌਰਿਆਂ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੇ ਹੌ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਮਾਡਰਨ ਬਣ ਕੇ ਜਾਉ ਪਰ ਬੇਢੰਗਾ ਲਿਬਾਸ ਪਾਉਣ ਤੌਂ ਗੁਰੇਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਹਰ ਇਕ ਖਾਸ ਸਮੇਂ ਲਈ ਅਲੱਗ ਲਿਬਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਕ ਬਣਾਉ ਨਾਂ ਕਿ ਅਸ਼ਲੀਲ।

ਯੁੱਧਵੀਰ ਸਿੰਘ ਆਸਟਰੇਲੀਆ 0061-403147322 ginni.sagoo@gmail.com