|
 ਗ਼ਜ਼ਲ
- ਸਾਥੀ ਲੁਧਿਆਣਵੀ
ਕਿੱਸ ਤਰ੍ਰਾਂ ਦਿਨ ਬੀਤਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਲ਼ਿਖਾਂ ।
ਕਿੱਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਲ ਤਿੜਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਲ਼ਿਖਾਂ ।
ਜਿਗਰ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਟੋਟੇ ਜਦ ਖਿੰਡੇ,
ਹਰ ਇਕ 'ਚ ਤੂੰ ਹੀ ਉਭਰਿਆ ਤੈਂਨੂੰ ਲ਼ਿਖਾਂ ।
ਤਰਤੀਬ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਏਦਾਂ ਹੋ ਗਈ,
ਚਿਹਰਾ ਗਿਆ ਇਕ ਚਿਤਰਿਆ ਤੈਂਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਉਹ, ਨਾ ਦੇਹ ਦਸਤਕਾਂ,
ਬਹੁਤ ਮਨ ਨੂੰ ਵਰਜਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਝੜੇ ਪੱਤੇ ਦੀ ਕਥਾ ਕੋਈ ਕੀ ਲਿਖੇ,
ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਦਾ ਨਾ ਰਿਹਾ,ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਜਿਸ ਤਰ੍ਰਾਂ ਬਦਲੇ ਅਚਾਨਕ ਹੋ ਤੁਸੀਂ,
ਉਂਝ ਹੀ ਮੌਸਮ ਬਦਲਿਆ ਤੈਨੂੰ ਲ਼ਿਖਾਂ ।
ਕਰਕੇ ਵਾਅਦਾ ਹੋ ਗਿਐਂ ਵਾਅਦਾ-ਸ਼ਿਕਨ,
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੂੰ ਮੁੱਕਰਿਆ,ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਰਹਿ ਕੇ ਸਾਗ਼ਰ ਵਿਚ ਪਿਆਸਾ ਹੀ ਰਿਹਾਂ,
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਂ ਜੀਵਿਆ ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਾਂ ਜੁੱਗਨੂੰ ਬੜਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ,
ਮਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਵਿਆ,ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ ।
ਅੰਦਰ ਹੀ 'ਸਾਥੀ' ਹੈ ਕਿਤੇ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ,
ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਲੱਭ ਉਇ ਕਮਲਿਆ ਤੈਨੂੰ ਲਿਖ਼ਾਂ । |
